Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самаўпра́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаўпра́ўства
Р. самаўпра́ўства
Д. самаўпра́ўству
В. самаўпра́ўства
Т. самаўпра́ўствам
М. самаўпра́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўпра́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самаўпра́ўца самаўпра́ўцы
Р. самаўпра́ўцы самаўпра́ўцаў
Д. самаўпра́ўцу самаўпра́ўцам
В. самаўпра́ўцу самаўпра́ўцаў
Т. самаўпра́ўцам самаўпра́ўцамі
М. самаўпра́ўцу самаўпра́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самаўпэ́ўнена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самаўпэ́ўнена самаўпэ́ўненей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

самаўпэ́ўненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самаўпэ́ўненасць
Р. самаўпэ́ўненасці
Д. самаўпэ́ўненасці
В. самаўпэ́ўненасць
Т. самаўпэ́ўненасцю
М. самаўпэ́ўненасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўпэ́ўнены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўпэ́ўнены самаўпэ́ўненая самаўпэ́ўненае самаўпэ́ўненыя
Р. самаўпэ́ўненага самаўпэ́ўненай
самаўпэ́ўненае		 самаўпэ́ўненага самаўпэ́ўненых
Д. самаўпэ́ўненаму самаўпэ́ўненай самаўпэ́ўненаму самаўпэ́ўненым
В. самаўпэ́ўнены (неадуш.)
самаўпэ́ўненага (адуш.)		 самаўпэ́ўненую самаўпэ́ўненае самаўпэ́ўненыя (неадуш.)
самаўпэ́ўненых (адуш.)
Т. самаўпэ́ўненым самаўпэ́ўненай
самаўпэ́ўненаю		 самаўпэ́ўненым самаўпэ́ўненымі
М. самаўпэ́ўненым самаўпэ́ўненай самаўпэ́ўненым самаўпэ́ўненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўра́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаўра́д самаўра́ды
Р. самаўра́ду самаўра́даў
Д. самаўра́ду самаўра́дам
В. самаўра́д самаўра́ды
Т. самаўра́дам самаўра́дамі
М. самаўра́дзе самаўра́дах

Крыніцы: piskunou2012.

самаўра́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўра́давы самаўра́давая самаўра́давае самаўра́давыя
Р. самаўра́давага самаўра́давай
самаўра́давае		 самаўра́давага самаўра́давых
Д. самаўра́даваму самаўра́давай самаўра́даваму самаўра́давым
В. самаўра́давы (неадуш.)
самаўра́давага (адуш.)		 самаўра́давую самаўра́давае самаўра́давыя (неадуш.)
самаўра́давых (адуш.)
Т. самаўра́давым самаўра́давай
самаўра́даваю		 самаўра́давым самаўра́давымі
М. самаўра́давым самаўра́давай самаўра́давым самаўра́давых

Крыніцы: piskunou2012.

самаўра́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўра́дны самаўра́дная самаўра́днае самаўра́дныя
Р. самаўра́днага самаўра́днай
самаўра́днае		 самаўра́днага самаўра́дных
Д. самаўра́днаму самаўра́днай самаўра́днаму самаўра́дным
В. самаўра́дны (неадуш.)
самаўра́днага (адуш.)		 самаўра́дную самаўра́днае самаўра́дныя (неадуш.)
самаўра́дных (адуш.)
Т. самаўра́дным самаўра́днай
самаўра́днаю		 самаўра́дным самаўра́днымі
М. самаўра́дным самаўра́днай самаўра́дным самаўра́дных

Крыніцы: piskunou2012.

самаўсведамле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаўсведамле́нне
Р. самаўсведамле́ння
Д. самаўсведамле́нню
В. самаўсведамле́нне
Т. самаўсведамле́ннем
М. самаўсведамле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самаўсведамля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. самаўсведамля́юся самаўсведамля́емся
2-я ас. самаўсведамля́ешся самаўсведамля́ецеся
3-я ас. самаўсведамля́ецца самаўсведамля́юцца
Прошлы час
м. самаўсведамля́ўся самаўсведамля́ліся
ж. самаўсведамля́лася
н. самаўсведамля́лася
Загадны лад
2-я ас. самаўсведамля́йся самаўсведамля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час самаўсведамля́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.