самаўпра́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| самаўпра́ўца | самаўпра́ўцы | |
| самаўпра́ўцы | самаўпра́ўцаў | |
| самаўпра́ўцу | самаўпра́ўцам | |
| самаўпра́ўцу | самаўпра́ўцаў | |
| самаўпра́ўцам | самаўпра́ўцамі | |
| самаўпра́ўцу | самаўпра́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)