Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдежзійклмнопрстўфхцчшэюя

неаўтарытэ́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
неаўтарытэ́тна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

неаўтарытэ́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неаўтарытэ́тнасць
Р. неаўтарытэ́тнасці
Д. неаўтарытэ́тнасці
В. неаўтарытэ́тнасць
Т. неаўтарытэ́тнасцю
М. неаўтарытэ́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неаўтарытэ́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неаўтарытэ́тны неаўтарытэ́тная неаўтарытэ́тнае неаўтарытэ́тныя
Р. неаўтарытэ́тнага неаўтарытэ́тнай
неаўтарытэ́тнае		 неаўтарытэ́тнага неаўтарытэ́тных
Д. неаўтарытэ́тнаму неаўтарытэ́тнай неаўтарытэ́тнаму неаўтарытэ́тным
В. неаўтарытэ́тны (неадуш.)
неаўтарытэ́тнага (адуш.)		 неаўтарытэ́тную неаўтарытэ́тнае неаўтарытэ́тныя (неадуш.)
неаўтарытэ́тных (адуш.)
Т. неаўтарытэ́тным неаўтарытэ́тнай
неаўтарытэ́тнаю		 неаўтарытэ́тным неаўтарытэ́тнымі
М. неаўтарытэ́тным неаўтарытэ́тнай неаўтарытэ́тным неаўтарытэ́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

неаўтэнты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неаўтэнты́чны неаўтэнты́чная неаўтэнты́чнае неаўтэнты́чныя
Р. неаўтэнты́чнага неаўтэнты́чнай
неаўтэнты́чнае		 неаўтэнты́чнага неаўтэнты́чных
Д. неаўтэнты́чнаму неаўтэнты́чнай неаўтэнты́чнаму неаўтэнты́чным
В. неаўтэнты́чны (неадуш.)
неаўтэнты́чнага (адуш.)		 неаўтэнты́чную неаўтэнты́чнае неаўтэнты́чныя (неадуш.)
неаўтэнты́чных (адуш.)
Т. неаўтэнты́чным неаўтэнты́чнай
неаўтэнты́чнаю		 неаўтэнты́чным неаўтэнты́чнымі
М. неаўтэнты́чным неаўтэнты́чнай неаўтэнты́чным неаўтэнты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

неаўтэнты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неаўтэнты́чны неаўтэнты́чная неаўтэнты́чнае неаўтэнты́чныя
Р. неаўтэнты́чнага неаўтэнты́чнай
неаўтэнты́чнае		 неаўтэнты́чнага неаўтэнты́чных
Д. неаўтэнты́чнаму неаўтэнты́чнай неаўтэнты́чнаму неаўтэнты́чным
В. неаўтэнты́чны (неадуш.)
неаўтэнты́чнага (адуш.)		 неаўтэнты́чную неаўтэнты́чнае неаўтэнты́чныя (неадуш.)
неаўтэнты́чных (адуш.)
Т. неаўтэнты́чным неаўтэнты́чнай
неаўтэнты́чнаю		 неаўтэнты́чным неаўтэнты́чнымі
М. неаўтэнты́чным неаўтэнты́чнай неаўтэнты́чным неаўтэнты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

неафарбава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неафарбава́ны неафарбава́ная неафарбава́нае неафарбава́ныя
Р. неафарбава́нага неафарбава́най
неафарбава́нае		 неафарбава́нага неафарбава́ных
Д. неафарбава́наму неафарбава́най неафарбава́наму неафарбава́ным
В. неафарбава́ны (неадуш.)
неафарбава́нага (адуш.)		 неафарбава́ную неафарбава́нае неафарбава́ныя (неадуш.)
неафарбава́ных (адуш.)
Т. неафарбава́ным неафарбава́най
неафарбава́наю		 неафарбава́ным неафарбава́нымі
М. неафарбава́ным неафарбава́най неафарбава́ным неафарбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

неафарбава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неафарбава́ны неафарбава́ная неафарбава́нае неафарбава́ныя
Р. неафарбава́нага неафарбава́най
неафарбава́нае		 неафарбава́нага неафарбава́ных
Д. неафарбава́наму неафарбава́най неафарбава́наму неафарбава́ным
В. неафарбава́ны (неадуш.)
неафарбава́нага (адуш.)		 неафарбава́ную неафарбава́нае неафарбава́ныя (неадуш.)
неафарбава́ных (адуш.)
Т. неафарбава́ным неафарбава́най
неафарбава́наю		 неафарбава́ным неафарбава́нымі
М. неафарбава́ным неафарбава́най неафарбава́ным неафарбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

неафармава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неафармава́ны неафармава́ная неафармава́нае неафармава́ныя
Р. неафармава́нага неафармава́най
неафармава́нае		 неафармава́нага неафармава́ных
Д. неафармава́наму неафармава́най неафармава́наму неафармава́ным
В. неафармава́ны (неадуш.)
неафармава́нага (адуш.)		 неафармава́ную неафармава́нае неафармава́ныя (неадуш.)
неафармава́ных (адуш.)
Т. неафармава́ным неафармава́най
неафармава́наю		 неафармава́ным неафармава́нымі
М. неафармава́ным неафармава́най неафармава́ным неафармава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

неафармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неафармава́ны неафармава́ная неафармава́нае неафармава́ныя
Р. неафармава́нага неафармава́най
неафармава́нае		 неафармава́нага неафармава́ных
Д. неафармава́наму неафармава́най неафармава́наму неафармава́ным
В. неафармава́ны (неадуш.)
неафармава́нага (адуш.)		 неафармава́ную неафармава́нае неафармава́ныя (неадуш.)
неафармава́ных (адуш.)
Т. неафармава́ным неафармава́най
неафармава́наю		 неафармава́ным неафармава́нымі
М. неафармава́ным неафармава́най неафармава́ным неафармава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

неафашы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. неафашы́зм
Р. неафашы́зму
Д. неафашы́зму
В. неафашы́зм
Т. неафашы́змам
М. неафашы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.