неаўтарытэ́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неаўтарытэ́тны неаўтарытэ́тная неаўтарытэ́тнае неаўтарытэ́тныя
Р. неаўтарытэ́тнага неаўтарытэ́тнай
неаўтарытэ́тнае		 неаўтарытэ́тнага неаўтарытэ́тных
Д. неаўтарытэ́тнаму неаўтарытэ́тнай неаўтарытэ́тнаму неаўтарытэ́тным
В. неаўтарытэ́тны (неадуш.)
неаўтарытэ́тнага (адуш.)		 неаўтарытэ́тную неаўтарытэ́тнае неаўтарытэ́тныя (неадуш.)
неаўтарытэ́тных (адуш.)
Т. неаўтарытэ́тным неаўтарытэ́тнай
неаўтарытэ́тнаю		 неаўтарытэ́тным неаўтарытэ́тнымі
М. неаўтарытэ́тным неаўтарытэ́тнай неаўтарытэ́тным неаўтарытэ́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)