ветраахо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ветраахо́ўны |
ветраахо́ўная |
ветраахо́ўнае |
ветраахо́ўныя |
Р. |
ветраахо́ўнага |
ветраахо́ўнай ветраахо́ўнае |
ветраахо́ўнага |
ветраахо́ўных |
Д. |
ветраахо́ўнаму |
ветраахо́ўнай |
ветраахо́ўнаму |
ветраахо́ўным |
В. |
ветраахо́ўны (неадуш.) ветраахо́ўнага (адуш.) |
ветраахо́ўную |
ветраахо́ўнае |
ветраахо́ўныя (неадуш.) ветраахо́ўных (адуш.) |
Т. |
ветраахо́ўным |
ветраахо́ўнай ветраахо́ўнаю |
ветраахо́ўным |
ветраахо́ўнымі |
М. |
ветраахо́ўным |
ветраахо́ўнай |
ветраахо́ўным |
ветраахо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ветрабо́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ветрабо́й |
Р. |
ветрабо́ю |
Д. |
ветрабо́ю |
В. |
ветрабо́й |
Т. |
ветрабо́ем |
М. |
ветрабо́і |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ветрава́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветрава́л |
ветрава́лы |
Р. |
ветрава́лу |
ветрава́лаў |
Д. |
ветрава́лу |
ветрава́лам |
В. |
ветрава́л |
ветрава́лы |
Т. |
ветрава́лам |
ветрава́ламі |
М. |
ветрава́ле |
ветрава́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ветраве́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветраве́й |
ветраве́і |
Р. |
ветраве́ю |
ветраве́яў |
Д. |
ветраве́ю |
ветраве́ям |
В. |
ветраве́й |
ветраве́і |
Т. |
ветраве́ем |
ветраве́ямі |
М. |
ветраве́і |
ветраве́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ве́травы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́травы |
ве́травая |
ве́травае |
ве́травыя |
Р. |
ве́травага |
ве́травай ве́травае |
ве́травага |
ве́травых |
Д. |
ве́траваму |
ве́травай |
ве́траваму |
ве́травым |
В. |
ве́травы (неадуш.) ве́травага (адуш.) |
ве́травую |
ве́травае |
ве́травыя (неадуш.) ве́травых (адуш.) |
Т. |
ве́травым |
ве́травай ве́траваю |
ве́травым |
ве́травымі |
М. |
ве́травым |
ве́травай |
ве́травым |
ве́травых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ветравы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ветравы́ |
ветрава́я |
ветраво́е |
ветравы́я |
Р. |
ветраво́га |
ветраво́й ветраво́е |
ветраво́га |
ветравы́х |
Д. |
ветраво́му |
ветраво́й |
ветраво́му |
ветравы́м |
В. |
ветравы́ (неадуш.) |
ветраву́ю |
ветраво́е |
ветравы́я (неадуш.) |
Т. |
ветравы́м |
ветраво́й ветраво́ю |
ветравы́м |
ветравы́мі |
М. |
ветравы́м |
ветраво́й |
ветравы́м |
ветравы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ветраго́н
‘легкадумны, пусты чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветраго́н |
ветраго́ны |
Р. |
ветраго́на |
ветраго́наў |
Д. |
ветраго́ну |
ветраго́нам |
В. |
ветраго́на |
ветраго́наў |
Т. |
ветраго́нам |
ветраго́намі |
М. |
ветраго́не |
ветраго́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ветраго́н
‘прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветраго́н |
ветраго́ны |
Р. |
ветраго́на |
ветраго́наў |
Д. |
ветраго́ну |
ветраго́нам |
В. |
ветраго́н |
ветраго́ны |
Т. |
ветраго́нам |
ветраго́намі |
М. |
ветраго́не |
ветраго́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ветраго́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветраго́нка |
ветраго́нкі |
Р. |
ветраго́нкі |
ветраго́нак |
Д. |
ветраго́нцы |
ветраго́нкам |
В. |
ветраго́нку |
ветраго́нак |
Т. |
ветраго́нкай ветраго́нкаю |
ветраго́нкамі |
М. |
ветраго́нцы |
ветраго́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.