пазва́льваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пазва́льваю |
пазва́льваем |
| 2-я ас. |
пазва́льваеш |
пазва́льваеце |
| 3-я ас. |
пазва́львае |
пазва́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
пазва́льваў |
пазва́львалі |
| ж. |
пазва́львала |
| н. |
пазва́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пазва́львай |
пазва́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пазва́льваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазвальня́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазвальня́ны |
пазвальня́ная |
пазвальня́нае |
пазвальня́ныя |
| Р. |
пазвальня́нага |
пазвальня́най пазвальня́нае |
пазвальня́нага |
пазвальня́ных |
| Д. |
пазвальня́наму |
пазвальня́най |
пазвальня́наму |
пазвальня́ным |
| В. |
пазвальня́ны (неадуш.) пазвальня́нага (адуш.) |
пазвальня́ную |
пазвальня́нае |
пазвальня́ныя (неадуш.) пазвальня́ных (адуш.) |
| Т. |
пазвальня́ным |
пазвальня́най пазвальня́наю |
пазвальня́ным |
пазвальня́нымі |
| М. |
пазвальня́ным |
пазвальня́най |
пазвальня́ным |
пазвальня́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пазвальня́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазвальня́ны |
пазвальня́ная |
пазвальня́нае |
пазвальня́ныя |
| Р. |
пазвальня́нага |
пазвальня́най пазвальня́нае |
пазвальня́нага |
пазвальня́ных |
| Д. |
пазвальня́наму |
пазвальня́най |
пазвальня́наму |
пазвальня́ным |
| В. |
пазвальня́ны (неадуш.) пазвальня́нага (адуш.) |
пазвальня́ную |
пазвальня́нае |
пазвальня́ныя (неадуш.) пазвальня́ных (адуш.) |
| Т. |
пазвальня́ным |
пазвальня́най пазвальня́наю |
пазвальня́ным |
пазвальня́нымі |
| М. |
пазвальня́ным |
пазвальня́най |
пазвальня́ным |
пазвальня́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пазвальня́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазвальня́ны |
пазвальня́ная |
пазвальня́нае |
пазвальня́ныя |
| Р. |
пазвальня́нага |
пазвальня́най пазвальня́нае |
пазвальня́нага |
пазвальня́ных |
| Д. |
пазвальня́наму |
пазвальня́най |
пазвальня́наму |
пазвальня́ным |
| В. |
пазвальня́ны (неадуш.) пазвальня́нага (адуш.) |
пазвальня́ную |
пазвальня́нае |
пазвальня́ныя (неадуш.) пазвальня́ных (адуш.) |
| Т. |
пазвальня́ным |
пазвальня́най пазвальня́наю |
пазвальня́ным |
пазвальня́нымі |
| М. |
пазвальня́ным |
пазвальня́най |
пазвальня́ным |
пазвальня́ных |
Кароткая форма: пазвальня́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пазвальня́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
пазвальня́емся |
| 2-я ас. |
- |
пазвальня́ецеся |
| 3-я ас. |
- |
пазвальня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
- |
пазвальня́ліся |
| ж. |
- |
| н. |
- |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пазвальня́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пазвальня́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пазвальня́ю |
пазвальня́ем |
| 2-я ас. |
пазвальня́еш |
пазвальня́еце |
| 3-я ас. |
пазвальня́е |
пазвальня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пазвальня́ў |
пазвальня́лі |
| ж. |
пазвальня́ла |
| н. |
пазвальня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пазвальня́й |
пазвальня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пазвальня́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазвані́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пазваню́ |
пазво́нім |
| 2-я ас. |
пазво́ніш |
пазво́ніце |
| 3-я ас. |
пазво́ніць |
пазво́няць |
| Прошлы час |
| м. |
пазвані́ў |
пазвані́лі |
| ж. |
пазвані́ла |
| н. |
пазвані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пазвані́ |
пазвані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пазвані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазванко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазванко́вы |
пазванко́вая |
пазванко́вае |
пазванко́выя |
| Р. |
пазванко́вага |
пазванко́вай пазванко́вае |
пазванко́вага |
пазванко́вых |
| Д. |
пазванко́ваму |
пазванко́вай |
пазванко́ваму |
пазванко́вым |
| В. |
пазванко́вы (неадуш.) пазванко́вага (адуш.) |
пазванко́вую |
пазванко́вае |
пазванко́выя (неадуш.) пазванко́вых (адуш.) |
| Т. |
пазванко́вым |
пазванко́вай пазванко́ваю |
пазванко́вым |
пазванко́вымі |
| М. |
пазванко́вым |
пазванко́вай |
пазванко́вым |
пазванко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пазва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пазва́нне |
| Р. |
пазва́ння |
| Д. |
пазва́нню |
| В. |
пазва́нне |
| Т. |
пазва́ннем |
| М. |
пазва́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазвано́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пазвано́к |
пазванкі́ |
| Р. |
пазванка́ |
пазванко́ў |
| Д. |
пазванку́ |
пазванка́м |
| В. |
пазвано́к |
пазванкі́ |
| Т. |
пазванко́м |
пазванка́мі |
| М. |
пазванку́ |
пазванка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.