Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдзійклмнопрстўфхчш

тэрцы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрцы́нны тэрцы́нная тэрцы́ннае тэрцы́нныя
Р. тэрцы́ннага тэрцы́ннай
тэрцы́ннае		 тэрцы́ннага тэрцы́нных
Д. тэрцы́ннаму тэрцы́ннай тэрцы́ннаму тэрцы́нным
В. тэрцы́нны (неадуш.)
тэрцы́ннага (адуш.)		 тэрцы́нную тэрцы́ннае тэрцы́нныя (неадуш.)
тэрцы́нных (адуш.)
Т. тэрцы́нным тэрцы́ннай
тэрцы́ннаю		 тэрцы́нным тэрцы́ннымі
М. тэрцы́нным тэрцы́ннай тэрцы́нным тэрцы́нных

Крыніцы: piskunou2012.

тэ́рцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэ́рцыя тэ́рцыі
Р. тэ́рцыі тэ́рцый
Д. тэ́рцыі тэ́рцыям
В. тэ́рцыю тэ́рцыі
Т. тэ́рцыяй
тэ́рцыяю		 тэ́рцыямі
М. тэ́рцыі тэ́рцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэрцэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрцэ́т тэрцэ́ты
Р. тэрцэ́та тэрцэ́таў
Д. тэрцэ́ту тэрцэ́там
В. тэрцэ́т тэрцэ́ты
Т. тэрцэ́там тэрцэ́тамі
М. тэрцэ́це тэрцэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэрцэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрцэ́тны тэрцэ́тная тэрцэ́тнае тэрцэ́тныя
Р. тэрцэ́тнага тэрцэ́тнай
тэрцэ́тнае		 тэрцэ́тнага тэрцэ́тных
Д. тэрцэ́тнаму тэрцэ́тнай тэрцэ́тнаму тэрцэ́тным
В. тэрцэ́тны (неадуш.)
тэрцэ́тнага (адуш.)		 тэрцэ́тную тэрцэ́тнае тэрцэ́тныя (неадуш.)
тэрцэ́тных (адуш.)
Т. тэрцэ́тным тэрцэ́тнай
тэрцэ́тнаю		 тэрцэ́тным тэрцэ́тнымі
М. тэрцэ́тным тэрцэ́тнай тэрцэ́тным тэрцэ́тных

Крыніцы: piskunou2012.

тэрц-мажо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэрц-мажо́р
Р. тэрц-мажо́ру
Д. тэрц-мажо́ру
В. тэрц-мажо́р
Т. тэрц-мажо́рам
М. тэрц-мажо́ры

Крыніцы: piskunou2012.

тэрыге́нна-карбана́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрыге́нна-карбана́тны тэрыге́нна-карбана́тная тэрыге́нна-карбана́тнае тэрыге́нна-карбана́тныя
Р. тэрыге́нна-карбана́тнага тэрыге́нна-карбана́тнай
тэрыге́нна-карбана́тнае		 тэрыге́нна-карбана́тнага тэрыге́нна-карбана́тных
Д. тэрыге́нна-карбана́тнаму тэрыге́нна-карбана́тнай тэрыге́нна-карбана́тнаму тэрыге́нна-карбана́тным
В. тэрыге́нна-карбана́тны (неадуш.)
тэрыге́нна-карбана́тнага (адуш.)		 тэрыге́нна-карбана́тную тэрыге́нна-карбана́тнае тэрыге́нна-карбана́тныя (неадуш.)
тэрыге́нна-карбана́тных (адуш.)
Т. тэрыге́нна-карбана́тным тэрыге́нна-карбана́тнай
тэрыге́нна-карбана́тнаю		 тэрыге́нна-карбана́тным тэрыге́нна-карбана́тнымі
М. тэрыге́нна-карбана́тным тэрыге́нна-карбана́тнай тэрыге́нна-карбана́тным тэрыге́нна-карбана́тных

Крыніцы: piskunou2012.

тэрыге́нна-мінералагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрыге́нна-мінералагі́чны тэрыге́нна-мінералагі́чная тэрыге́нна-мінералагі́чнае тэрыге́нна-мінералагі́чныя
Р. тэрыге́нна-мінералагі́чнага тэрыге́нна-мінералагі́чнай
тэрыге́нна-мінералагі́чнае		 тэрыге́нна-мінералагі́чнага тэрыге́нна-мінералагі́чных
Д. тэрыге́нна-мінералагі́чнаму тэрыге́нна-мінералагі́чнай тэрыге́нна-мінералагі́чнаму тэрыге́нна-мінералагі́чным
В. тэрыге́нна-мінералагі́чны (неадуш.)
тэрыге́нна-мінералагі́чнага (адуш.)		 тэрыге́нна-мінералагі́чную тэрыге́нна-мінералагі́чнае тэрыге́нна-мінералагі́чныя (неадуш.)
тэрыге́нна-мінералагі́чных (адуш.)
Т. тэрыге́нна-мінералагі́чным тэрыге́нна-мінералагі́чнай
тэрыге́нна-мінералагі́чнаю		 тэрыге́нна-мінералагі́чным тэрыге́нна-мінералагі́чнымі
М. тэрыге́нна-мінералагі́чным тэрыге́нна-мінералагі́чнай тэрыге́нна-мінералагі́чным тэрыге́нна-мінералагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

тэрыге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрыге́нны тэрыге́нная тэрыге́ннае тэрыге́нныя
Р. тэрыге́ннага тэрыге́ннай
тэрыге́ннае		 тэрыге́ннага тэрыге́нных
Д. тэрыге́ннаму тэрыге́ннай тэрыге́ннаму тэрыге́нным
В. тэрыге́нны (неадуш.)
тэрыге́ннага (адуш.)		 тэрыге́нную тэрыге́ннае тэрыге́нныя (неадуш.)
тэрыге́нных (адуш.)
Т. тэрыге́нным тэрыге́ннай
тэрыге́ннаю		 тэрыге́нным тэрыге́ннымі
М. тэрыге́нным тэрыге́ннай тэрыге́нным тэрыге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

тэрыё́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрыё́лаг тэрыё́лагі
Р. тэрыё́лага тэрыё́лагаў
Д. тэрыё́лагу тэрыё́лагам
В. тэрыё́лага тэрыё́лагаў
Т. тэрыё́лагам тэрыё́лагамі
М. тэрыё́лагу тэрыё́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

тэрыко́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрыко́н тэрыко́ны
Р. тэрыко́на тэрыко́наў
Д. тэрыко́ну тэрыко́нам
В. тэрыко́н тэрыко́ны
Т. тэрыко́нам тэрыко́намі
М. тэрыко́не тэрыко́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.