абгалалё́дзець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абгалалё́дзее |
абгалалё́дзеюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абгалалё́дзеў |
абгалалё́дзелі |
| ж. |
абгалалё́дзела |
| н. |
абгалалё́дзела |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абгалалё́дзеўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгалача́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгалача́юся |
абгалача́емся |
| 2-я ас. |
абгалача́ешся |
абгалача́ецеся |
| 3-я ас. |
абгалача́ецца |
абгалача́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абгалача́ўся |
абгалача́ліся |
| ж. |
абгалача́лася |
| н. |
абгалача́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абгалача́йся |
абгалача́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абгалача́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгалача́ць
‘даводзіць да галечы каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгалача́ю |
абгалача́ем |
| 2-я ас. |
абгалача́еш |
абгалача́еце |
| 3-я ас. |
абгалача́е |
абгалача́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абгалача́ў |
абгалача́лі |
| ж. |
абгалача́ла |
| н. |
абгалача́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абгалача́й |
абгалача́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абгалача́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгалачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абгалачэ́нне |
| Р. |
абгалачэ́ння |
| Д. |
абгалачэ́нню |
| В. |
абгалачэ́нне |
| Т. |
абгалачэ́ннем |
| М. |
абгалачэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгалаша́ць
‘голасна аплакваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгалаша́ю |
абгалаша́ем |
| 2-я ас. |
абгалаша́еш |
абгалаша́еце |
| 3-я ас. |
абгалаша́е |
абгалаша́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абгалаша́ў |
абгалаша́лі |
| ж. |
абгалаша́ла |
| н. |
абгалаша́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абгалаша́й |
абгалаша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абгалаша́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгалашо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгалашо́ны |
абгалашо́ная |
абгалашо́нае |
абгалашо́ныя |
| Р. |
абгалашо́нага |
абгалашо́най
абгалашо́нае |
абгалашо́нага |
абгалашо́ных |
| Д. |
абгалашо́наму |
абгалашо́най |
абгалашо́наму |
абгалашо́ным |
| В. |
абгалашо́ны (неадуш.)
абгалашо́нага (адуш.) |
абгалашо́ную |
абгалашо́нае |
абгалашо́ныя (неадуш.)
абгалашо́ных (адуш.) |
| Т. |
абгалашо́ным |
абгалашо́най
абгалашо́наю |
абгалашо́ным |
абгалашо́нымі |
| М. |
абгалашо́ным |
абгалашо́най |
абгалашо́ным |
абгалашо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгалашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абгалашэ́нне |
| Р. |
абгалашэ́ння |
| Д. |
абгалашэ́нню |
| В. |
абгалашэ́нне |
| Т. |
абгалашэ́ннем |
| М. |
абгалашэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.