абгалача́ць

‘даводзіць да галечы каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абгалача́ю абгалача́ем
2-я ас. абгалача́еш абгалача́еце
3-я ас. абгалача́е абгалача́юць
Прошлы час
м. абгалача́ў абгалача́лі
ж. абгалача́ла
н. абгалача́ла
Загадны лад
2-я ас. абгалача́й абгалача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абгалача́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)