шы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шы́йны |
шы́йная |
шы́йнае |
шы́йныя |
Р. |
шы́йнага |
шы́йнай шы́йнае |
шы́йнага |
шы́йных |
Д. |
шы́йнаму |
шы́йнай |
шы́йнаму |
шы́йным |
В. |
шы́йны (неадуш.) шы́йнага (адуш.) |
шы́йную |
шы́йнае |
шы́йныя (неадуш.) шы́йных (адуш.) |
Т. |
шы́йным |
шы́йнай шы́йнаю |
шы́йным |
шы́йнымі |
М. |
шы́йным |
шы́йнай |
шы́йным |
шы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шы́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шы́к |
Р. |
шы́ку |
Д. |
шы́ку |
В. |
шы́к |
Т. |
шы́кам |
М. |
шы́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шы́кава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шы́кава |
Р. |
Шы́кава |
Д. |
Шы́каву |
В. |
Шы́кава |
Т. |
Шы́кавам |
М. |
Шы́каве |
шыкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шыкава́нне |
шыкава́нні |
Р. |
шыкава́ння |
шыкава́нняў |
Д. |
шыкава́нню |
шыкава́нням |
В. |
шыкава́нне |
шыкава́нні |
Т. |
шыкава́ннем |
шыкава́ннямі |
М. |
шыкава́нні |
шыкава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
шыкава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шыку́юся |
шыку́емся |
2-я ас. |
шыку́ешся |
шыку́ецеся |
3-я ас. |
шыку́ецца |
шыку́юцца |
Прошлы час |
м. |
шыкава́ўся |
шыкава́ліся |
ж. |
шыкава́лася |
н. |
шыкава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
шыку́йся |
шыку́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шыку́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
шыкава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шыку́ю |
шыку́ем |
2-я ас. |
шыку́еш |
шыку́еце |
3-я ас. |
шыку́е |
шыку́юць |
Прошлы час |
м. |
шыкава́ў |
шыкава́лі |
ж. |
шыкава́ла |
н. |
шыкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шыку́й |
шыку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шыку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Шы́кавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шы́кавічы |
Р. |
Шы́кавіч Шы́кавічаў |
Д. |
Шы́кавічам |
В. |
Шы́кавічы |
Т. |
Шы́кавічамі |
М. |
Шы́кавічах |
шы́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шы́канне |
Р. |
шы́кання |
Д. |
шы́канню |
В. |
шы́канне |
Т. |
шы́каннем |
М. |
шы́канні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.