шыкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шыкава́нне | шыкава́нні | |
| шыкава́ння | шыкава́нняў | |
| шыкава́нню | шыкава́нням | |
| шыкава́нне | шыкава́нні | |
| шыкава́ннем | шыкава́ннямі | |
| шыкава́нні | шыкава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)