узрыванебяспе́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узрыванебяспе́чны |
узрыванебяспе́чная |
узрыванебяспе́чнае |
узрыванебяспе́чныя |
| Р. |
узрыванебяспе́чнага |
узрыванебяспе́чнай
узрыванебяспе́чнае |
узрыванебяспе́чнага |
узрыванебяспе́чных |
| Д. |
узрыванебяспе́чнаму |
узрыванебяспе́чнай |
узрыванебяспе́чнаму |
узрыванебяспе́чным |
| В. |
узрыванебяспе́чны (неадуш.)
узрыванебяспе́чнага (адуш.) |
узрыванебяспе́чную |
узрыванебяспе́чнае |
узрыванебяспе́чныя (неадуш.)
узрыванебяспе́чных (адуш.) |
| Т. |
узрыванебяспе́чным |
узрыванебяспе́чнай
узрыванебяспе́чнаю |
узрыванебяспе́чным |
узрыванебяспе́чнымі |
| М. |
узрыванебяспе́чным |
узрыванебяспе́чнай |
узрыванебяспе́чным |
узрыванебяспе́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узрыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узрыва́нне |
| Р. |
узрыва́ння |
| Д. |
узрыва́нню |
| В. |
узрыва́нне |
| Т. |
узрыва́ннем |
| М. |
узрыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узрываўсто́йлівы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узрываўсто́йлівы |
узрываўсто́йлівая |
узрываўсто́йлівае |
узрываўсто́йлівыя |
| Р. |
узрываўсто́йлівага |
узрываўсто́йлівай
узрываўсто́йлівае |
узрываўсто́йлівага |
узрываўсто́йлівых |
| Д. |
узрываўсто́йліваму |
узрываўсто́йлівай |
узрываўсто́йліваму |
узрываўсто́йлівым |
| В. |
узрываўсто́йлівы (неадуш.)
узрываўсто́йлівага (адуш.) |
узрываўсто́йлівую |
узрываўсто́йлівае |
узрываўсто́йлівыя (неадуш.)
узрываўсто́йлівых (адуш.) |
| Т. |
узрываўсто́йлівым |
узрываўсто́йлівай
узрываўсто́йліваю |
узрываўсто́йлівым |
узрываўсто́йлівымі |
| М. |
узрываўсто́йлівым |
узрываўсто́йлівай |
узрываўсто́йлівым |
узрываўсто́йлівых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
узрыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узрыва́юся |
узрыва́емся |
| 2-я ас. |
узрыва́ешся |
узрыва́ецеся |
| 3-я ас. |
узрыва́ецца |
узрыва́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
узрыва́ўся |
узрыва́ліся |
| ж. |
узрыва́лася |
| н. |
узрыва́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
узрыва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
узрыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узрыва́ю |
узрыва́ем |
| 2-я ас. |
узрыва́еш |
узрыва́еце |
| 3-я ас. |
узрыва́е |
узрыва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
узрыва́ў |
узрыва́лі |
| ж. |
узрыва́ла |
| н. |
узрыва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
узрыва́й |
узрыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
узрыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
узры́гацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узры́гаюся |
узры́гаемся |
| 2-я ас. |
узры́гаешся |
узры́гаецеся |
| 3-я ас. |
узры́гаецца |
узры́гаюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
узры́гаўся |
узры́галіся |
| ж. |
узры́галася |
| н. |
узры́галася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
узры́гайся |
узры́гайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
узры́гаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узры́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узры́ты |
узры́тая |
узры́тае |
узры́тыя |
| Р. |
узры́тага |
узры́тай
узры́тае |
узры́тага |
узры́тых |
| Д. |
узры́таму |
узры́тай |
узры́таму |
узры́тым |
| В. |
узры́ты (неадуш.)
узры́тага (адуш.) |
узры́тую |
узры́тае |
узры́тыя (неадуш.)
узры́тых (адуш.) |
| Т. |
узры́тым |
узры́тай
узры́таю |
узры́тым |
узры́тымі |
| М. |
узры́тым |
узры́тай |
узры́тым |
узры́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узры́ты |
узры́тая |
узры́тае |
узры́тыя |
| Р. |
узры́тага |
узры́тай
узры́тае |
узры́тага |
узры́тых |
| Д. |
узры́таму |
узры́тай |
узры́таму |
узры́тым |
| В. |
узры́ты (неадуш.)
узры́тага (адуш.) |
узры́тую |
узры́тае |
узры́тыя (неадуш.)
узры́тых (адуш.) |
| Т. |
узры́тым |
узры́тай
узры́таю |
узры́тым |
узры́тымі |
| М. |
узры́тым |
узры́тай |
узры́тым |
узры́тых |
Кароткая форма: узры́та.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узры́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узры́ў |
узры́вы |
| Р. |
узры́ву |
узры́ваў |
| Д. |
узры́ву |
узры́вам |
| В. |
узры́ў |
узры́вы |
| Т. |
узры́вам |
узры́вамі |
| М. |
узры́ве |
узры́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.