сі́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сі́г |
сі́гі |
Р. |
сі́га |
сі́гаў |
Д. |
сі́гу |
сі́гам |
В. |
сі́га |
сі́гаў |
Т. |
сі́гам |
сі́гамі |
М. |
сі́гу |
сі́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сігало́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сігало́ў |
сігало́вы |
Р. |
сігало́ва |
сігало́ваў |
Д. |
сігало́ву |
сігало́вам |
В. |
сігало́ва |
сігало́ваў |
Т. |
сігало́вам |
сігало́вамі |
М. |
сігало́ве |
сігало́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сіга́нне |
Р. |
сіга́ння |
Д. |
сіга́нню |
В. |
сіга́нне |
Т. |
сіга́ннем |
М. |
сіга́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сігану́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сігану́ |
сіганё́м |
2-я ас. |
сігане́ш |
сіганяце́ |
3-я ас. |
сігане́ |
сігану́ць |
Прошлы час |
м. |
сігану́ў |
сігану́лі |
ж. |
сігану́ла |
н. |
сігану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сігані́ |
сігані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сігану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіга́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіга́ра |
сіга́ры |
Р. |
сіга́ры |
сіга́р |
Д. |
сіга́ры |
сіга́рам |
В. |
сіга́ру |
сіга́ры |
Т. |
сіга́рай сіга́раю |
сіга́рамі |
М. |
сіга́ры |
сіга́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
сігарападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сігарападо́бны |
сігарападо́бная |
сігарападо́бнае |
сігарападо́бныя |
Р. |
сігарападо́бнага |
сігарападо́бнай сігарападо́бнае |
сігарападо́бнага |
сігарападо́бных |
Д. |
сігарападо́бнаму |
сігарападо́бнай |
сігарападо́бнаму |
сігарападо́бным |
В. |
сігарападо́бны (неадуш.) |
сігарападо́бную |
сігарападо́бнае |
сігарападо́бныя (неадуш.) |
Т. |
сігарападо́бным |
сігарападо́бнай сігарападо́бнаю |
сігарападо́бным |
сігарападо́бнымі |
М. |
сігарападо́бным |
сігарападо́бнай |
сігарападо́бным |
сігарападо́бных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
сіга́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіга́рнік |
сіга́рнікі |
Р. |
сіга́рніка |
сіга́рнікаў |
Д. |
сіга́рніку |
сіга́рнікам |
В. |
сіга́рніка |
сіга́рнікаў |
Т. |
сіга́рнікам |
сіга́рнікамі |
М. |
сіга́рніку |
сіга́рніках |
Крыніцы:
sbm2012.
сіга́рніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіга́рніца |
сіга́рніцы |
Р. |
сіга́рніцы |
сіга́рніц |
Д. |
сіга́рніцы |
сіга́рніцам |
В. |
сіга́рніцу |
сіга́рніцы |
Т. |
сіга́рніцай сіга́рніцаю |
сіга́рніцамі |
М. |
сіга́рніцы |
сіга́рніцах |
Крыніцы:
sbm2012.
сіга́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіга́рны |
сіга́рная |
сіга́рнае |
сіга́рныя |
Р. |
сіга́рнага |
сіга́рнай сіга́рнае |
сіга́рнага |
сіга́рных |
Д. |
сіга́рнаму |
сіга́рнай |
сіга́рнаму |
сіга́рным |
В. |
сіга́рны (неадуш.) |
сіга́рную |
сіга́рнае |
сіга́рныя (неадуш.) |
Т. |
сіга́рным |
сіга́рнай сіга́рнаю |
сіга́рным |
сіга́рнымі |
М. |
сіга́рным |
сіга́рнай |
сіга́рным |
сіга́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.