сіга́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сіга́рнік | сіга́рнікі | |
| сіга́рніка | сіга́рнікаў | |
| сіга́рніку | сіга́рнікам | |
| сіга́рніка | сіга́рнікаў | |
| сіга́рнікам | сіга́рнікамі | |
| сіга́рніку | сіга́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)