Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

спраецы́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спраецы́раваны спраецы́раваная спраецы́раванае спраецы́раваныя
Р. спраецы́раванага спраецы́раванай
спраецы́раванае
спраецы́раванага спраецы́раваных
Д. спраецы́раванаму спраецы́раванай спраецы́раванаму спраецы́раваным
В. спраецы́раваны (неадуш.)
спраецы́раванага (адуш.)
спраецы́раваную спраецы́раванае спраецы́раваныя (неадуш.)
спраецы́раваных (адуш.)
Т. спраецы́раваным спраецы́раванай
спраецы́раванаю
спраецы́раваным спраецы́раванымі
М. спраецы́раваным спраецы́раванай спраецы́раваным спраецы́раваных

Крыніцы: piskunou2012.

спраецы́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спраецы́рую спраецы́руем
2-я ас. спраецы́руеш спраецы́руеце
3-я ас. спраецы́руе спраецы́руюць
Прошлы час
м. спраецы́раваў спраецы́равалі
ж. спраецы́равала
н. спраецы́равала
Загадны лад
2-я ас. спраецы́руй спраецы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час спраецы́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

спра́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спра́жаны спра́жаная спра́жанае спра́жаныя
Р. спра́жанага спра́жанай
спра́жанае
спра́жанага спра́жаных
Д. спра́жанаму спра́жанай спра́жанаму спра́жаным
В. спра́жаны (неадуш.)
спра́жанага (адуш.)
спра́жаную спра́жанае спра́жаныя (неадуш.)
спра́жаных (адуш.)
Т. спра́жаным спра́жанай
спра́жанаю
спра́жаным спра́жанымі
М. спра́жаным спра́жанай спра́жаным спра́жаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спра́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спра́жаны спра́жаная спра́жанае спра́жаныя
Р. спра́жанага спра́жанай
спра́жанае
спра́жанага спра́жаных
Д. спра́жанаму спра́жанай спра́жанаму спра́жаным
В. спра́жаны (неадуш.)
спра́жанага (адуш.)
спра́жаную спра́жанае спра́жаныя (неадуш.)
спра́жаных (адуш.)
Т. спра́жаным спра́жанай
спра́жанаю
спра́жаным спра́жанымі
М. спра́жаным спра́жанай спра́жаным спра́жаных

Кароткая форма: спра́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спра́жачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спра́жачка спра́жачкі
Р. спра́жачкі спра́жачак
Д. спра́жачцы спра́жачкам
В. спра́жачку спра́жачкі
Т. спра́жачкай
спра́жачкаю
спра́жачкамі
М. спра́жачцы спра́жачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

спра́жачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спра́жачны спра́жачная спра́жачнае спра́жачныя
Р. спра́жачнага спра́жачнай
спра́жачнае
спра́жачнага спра́жачных
Д. спра́жачнаму спра́жачнай спра́жачнаму спра́жачным
В. спра́жачны (неадуш.)
спра́жачнага (адуш.)
спра́жачную спра́жачнае спра́жачныя (неадуш.)
спра́жачных (адуш.)
Т. спра́жачным спра́жачнай
спра́жачнаю
спра́жачным спра́жачнымі
М. спра́жачным спра́жачнай спра́жачным спра́жачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

спра́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спра́жка спра́жкі
Р. спра́жкі спра́жак
Д. спра́жцы спра́жкам
В. спра́жку спра́жкі
Т. спра́жкай
спра́жкаю
спра́жкамі
М. спра́жцы спра́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спра́жкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спра́жкавы спра́жкавая спра́жкавае спра́жкавыя
Р. спра́жкавага спра́жкавай
спра́жкавае
спра́жкавага спра́жкавых
Д. спра́жкаваму спра́жкавай спра́жкаваму спра́жкавым
В. спра́жкавы (неадуш.)
спра́жкавага (адуш.)
спра́жкавую спра́жкавае спра́жкавыя (неадуш.)
спра́жкавых (адуш.)
Т. спра́жкавым спра́жкавай
спра́жкаваю
спра́жкавым спра́жкавымі
М. спра́жкавым спра́жкавай спра́жкавым спра́жкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спра́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спра́жыцца спра́жацца
Прошлы час
м. спра́жыўся спра́жыліся
ж. спра́жылася
н. спра́жылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спра́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спра́жу спра́жым
2-я ас. спра́жыш спра́жыце
3-я ас. спра́жыць спра́жаць
Прошлы час
м. спра́жыў спра́жылі
ж. спра́жыла
н. спра́жыла
Загадны лад
2-я ас. спра́ж спра́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час спра́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.