спра́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спра́жу спра́жым
2-я ас. спра́жыш спра́жыце
3-я ас. спра́жыць спра́жаць
Прошлы час
м. спра́жыў спра́жылі
ж. спра́жыла
н. спра́жыла
Загадны лад
2-я ас. спра́ж спра́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час спра́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)