Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

Раманькі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раманькі́
Р. Раманько́ў
Д. Раманька́м
В. Раманькі́
Т. Раманька́мі
М. Раманька́х

Раманюкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раманюкі́
Р. Раманюко́ў
Д. Раманюка́м
В. Раманюкі́
Т. Раманюка́мі
М. Раманюка́х

Раман-Віна́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Раман-Віна́
Р. Раман-Віны́
Д. Раман-Віне́
В. Раман-Віну́
Т. Раман-Віно́й
Раман-Віно́ю
М. Раман-Віне́

рама́н-газе́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рама́н-газе́та рама́н-газе́ты
Р. рама́н-газе́ты рама́н-газе́т
Д. рама́н-газе́це рама́н-газе́там
В. рама́н-газе́ту рама́н-газе́ты
Т. рама́н-газе́тай
рама́н-газе́таю		 рама́н-газе́тамі
М. рама́н-газе́це рама́н-газе́тах

Крыніцы: piskunou2012.

рама́тус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рама́тус
Р. рама́тусу
Д. рама́тусу
В. рама́тус
Т. рама́тусам
М. рама́тусе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рама́тусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рама́тусны рама́тусная рама́туснае рама́тусныя
Р. рама́туснага рама́туснай
рама́туснае		 рама́туснага рама́тусных
Д. рама́туснаму рама́туснай рама́туснаму рама́тусным
В. рама́тусны (неадуш.)
рама́туснага (адуш.)		 рама́тусную рама́туснае рама́тусныя (неадуш.)
рама́тусных (адуш.)
Т. рама́тусным рама́туснай
рама́туснаю		 рама́тусным рама́туснымі
М. рама́тусным рама́туснай рама́тусным рама́тусных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ра́мачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ра́мачка ра́мачкі
Р. ра́мачкі ра́мачак
Д. ра́мачцы ра́мачкам
В. ра́мачку ра́мачкі
Т. ра́мачкай
ра́мачкаю		 ра́мачкамі
М. ра́мачцы ра́мачках

Крыніцы: piskunou2012.

ра́мачна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ра́мачна - -

ра́мачнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́мачнік ра́мачнікі
Р. ра́мачніка ра́мачнікаў
Д. ра́мачніку ра́мачнікам
В. ра́мачнік ра́мачнікі
Т. ра́мачнікам ра́мачнікамі
М. ра́мачніку ра́мачніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́мачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́мачны ра́мачная ра́мачнае ра́мачныя
Р. ра́мачнага ра́мачнай
ра́мачнае		 ра́мачнага ра́мачных
Д. ра́мачнаму ра́мачнай ра́мачнаму ра́мачным
В. ра́мачны (неадуш.)
ра́мачнага (адуш.)		 ра́мачную ра́мачнае ра́мачныя (неадуш.)
ра́мачных (адуш.)
Т. ра́мачным ра́мачнай
ра́мачнаю		 ра́мачным ра́мачнымі
М. ра́мачным ра́мачнай ра́мачным ра́мачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.