Verbum

анлайнавы слоўнік

Радзі́ма

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

радзімазна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

радзі́мая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: sbm2012.

радзі́мец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

радзі́міцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	радзі́міцкі	радзі́міцкая	радзі́міцкае	радзі́міцкія
Р.	радзі́міцкага	радзі́міцкай радзі́міцкае	радзі́міцкага	радзі́міцкіх
Д.	радзі́міцкаму	радзі́міцкай	радзі́міцкаму	радзі́міцкім
В.	радзі́міцкі (неадуш.) радзі́міцкага (адуш.)	радзі́міцкую	радзі́міцкае	радзі́міцкія (неадуш.) радзі́міцкіх (адуш.)
Т.	радзі́міцкім	радзі́міцкай радзі́міцкаю	радзі́міцкім	радзі́міцкімі
М.	радзі́міцкім	радзі́міцкай	радзі́міцкім	радзі́міцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

радзі́мка

‘плямка на скуры чалавека’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

радзі́мы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	радзі́мы	радзі́мая	радзі́мае	радзі́мыя
Р.	радзі́мага	радзі́май радзі́мае	радзі́мага	радзі́мых
Д.	радзі́маму	радзі́май	радзі́маму	радзі́мым
В.	радзі́мы (неадуш.) радзі́мага (адуш.)	радзі́мую	радзі́мае	радзі́мыя (неадуш.) радзі́мых (адуш.)
Т.	радзі́мым	радзі́май радзі́маю	радзі́мым	радзі́мымі
М.	радзі́мым	радзі́май	радзі́мым	радзі́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ра́дзін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

радзі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

радзі́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.