Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няве́ра

‘адсутнасць веры’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. няве́ра
Р. няве́ры
Д. няве́ры
В. няве́ру
Т. няве́рай
няве́раю
М. няве́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

няве́ра

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няве́ра няве́ры
Р. няве́ры няве́р
Д. няве́ры няве́рам
В. няве́ру няве́р
Т. няве́рай
няве́раю
няве́рамі
М. няве́ры няве́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

няве́ра

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няве́ра няве́ры
Р. няве́ры няве́р
Д. няве́ру няве́рам
В. няве́ру няве́р
Т. няве́рам няве́рамі
М. няве́ру няве́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Няве́рава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Няве́рава
Р. Няве́рава
Д. Няве́раву
В. Няве́рава
Т. Няве́равам
М. Няве́раве

Няве́равічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Няве́равічы
Р. Няве́равіч
Няве́равічаў
Д. Няве́равічам
В. Няве́равічы
Т. Няве́равічамі
М. Няве́равічах

Няве́раўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Няве́раўшчына
Р. Няве́раўшчыны
Д. Няве́раўшчыне
В. Няве́раўшчыну
Т. Няве́раўшчынай
Няве́раўшчынаю
М. Няве́раўшчыне

няве́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. няве́р’е
Р. няве́р’я
Д. няве́р’ю
В. няве́р’е
Т. няве́р’ем
М. няве́р’і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няве́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

няве́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няве́рнасць
Р. няве́рнасці
Д. няве́рнасці
В. няве́рнасць
Т. няве́рнасцю
М. няве́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́рненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́рненькі няве́рненькая няве́рненькае няве́рненькія
Р. няве́рненькага няве́рненькай
няве́рненькае
няве́рненькага няве́рненькіх
Д. няве́рненькаму няве́рненькай няве́рненькаму няве́рненькім
В. няве́рненькі (неадуш.)
няве́рненькага (адуш.)
няве́рненькую няве́рненькае няве́рненькія (неадуш.)
няве́рненькіх (адуш.)
Т. няве́рненькім няве́рненькай
няве́рненькаю
няве́рненькім няве́рненькімі
М. няве́рненькім няве́рненькай няве́рненькім няве́рненькіх

Крыніцы: piskunou2012.