Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

неўзнаро́к

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
неўзнаро́к	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

неўзнаўля́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўзнаўля́льны	неўзнаўля́льная	неўзнаўля́льнае	неўзнаўля́льныя
Р.	неўзнаўля́льнага	неўзнаўля́льнай неўзнаўля́льнае	неўзнаўля́льнага	неўзнаўля́льных
Д.	неўзнаўля́льнаму	неўзнаўля́льнай	неўзнаўля́льнаму	неўзнаўля́льным
В.	неўзнаўля́льны (неадуш.) неўзнаўля́льнага (адуш.)	неўзнаўля́льную	неўзнаўля́льнае	неўзнаўля́льныя (неадуш.) неўзнаўля́льных (адуш.)
Т.	неўзнаўля́льным	неўзнаўля́льнай неўзнаўля́льнаю	неўзнаўля́льным	неўзнаўля́льнымі
М.	неўзнаўля́льным	неўзнаўля́льнай	неўзнаўля́льным	неўзнаўля́льных

Крыніцы: piskunou2012.

неўкавы́рна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
неўкавы́рна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

неўкавы́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

неўкавы́рны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўкавы́рны	неўкавы́рная	неўкавы́рнае	неўкавы́рныя
Р.	неўкавы́рнага	неўкавы́рнай неўкавы́рнае	неўкавы́рнага	неўкавы́рных
Д.	неўкавы́рнаму	неўкавы́рнай	неўкавы́рнаму	неўкавы́рным
В.	неўкавы́рны (неадуш.) неўкавы́рнага (адуш.)	неўкавы́рную	неўкавы́рнае	неўкавы́рныя (неадуш.) неўкавы́рных (адуш.)
Т.	неўкавы́рным	неўкавы́рнай неўкавы́рнаю	неўкавы́рным	неўкавы́рнымі
М.	неўкавы́рным	неўкавы́рнай	неўкавы́рным	неўкавы́рных

Крыніцы: piskunou2012.

неўкамплектава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

неўкамплектава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўкамплектава́ны	неўкамплектава́ная	неўкамплектава́нае	неўкамплектава́ныя
Р.	неўкамплектава́нага	неўкамплектава́най неўкамплектава́нае	неўкамплектава́нага	неўкамплектава́ных
Д.	неўкамплектава́наму	неўкамплектава́най	неўкамплектава́наму	неўкамплектава́ным
В.	неўкамплектава́ны (неадуш.) неўкамплектава́нага (адуш.)	неўкамплектава́ную	неўкамплектава́нае	неўкамплектава́ныя (неадуш.) неўкамплектава́ных (адуш.)
Т.	неўкамплектава́ным	неўкамплектава́най неўкамплектава́наю	неўкамплектава́ным	неўкамплектава́нымі
М.	неўкамплектава́ным	неўкамплектава́най	неўкамплектава́ным	неўкамплектава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неўкамплектава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўкамплектава́ны	неўкамплектава́ная	неўкамплектава́нае	неўкамплектава́ныя
Р.	неўкамплектава́нага	неўкамплектава́най неўкамплектава́нае	неўкамплектава́нага	неўкамплектава́ных
Д.	неўкамплектава́наму	неўкамплектава́най	неўкамплектава́наму	неўкамплектава́ным
В.	неўкамплектава́ны (неадуш.) неўкамплектава́нага (адуш.)	неўкамплектава́ную	неўкамплектава́нае	неўкамплектава́ныя (неадуш.) неўкамплектава́ных (адуш.)
Т.	неўкамплектава́ным	неўкамплектава́най неўкамплектава́наю	неўкамплектава́ным	неўкамплектава́нымі
М.	неўкамплектава́ным	неўкамплектава́най	неўкамплектава́ным	неўкамплектава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неўкаранё́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

неўкаранё́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўкаранё́ны	неўкаранё́ная	неўкаранё́нае	неўкаранё́ныя
Р.	неўкаранё́нага	неўкаранё́най неўкаранё́нае	неўкаранё́нага	неўкаранё́ных
Д.	неўкаранё́наму	неўкаранё́най	неўкаранё́наму	неўкаранё́ным
В.	неўкаранё́ны (неадуш.) неўкаранё́нага (адуш.)	неўкаранё́ную	неўкаранё́нае	неўкаранё́ныя (неадуш.) неўкаранё́ных (адуш.)
Т.	неўкаранё́ным	неўкаранё́най неўкаранё́наю	неўкаранё́ным	неўкаранё́нымі
М.	неўкаранё́ным	неўкаранё́най	неўкаранё́ным	неўкаранё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum