неўкамплектава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўкамплектава́ны неўкамплектава́ная неўкамплектава́нае неўкамплектава́ныя
Р. неўкамплектава́нага неўкамплектава́най
неўкамплектава́нае		 неўкамплектава́нага неўкамплектава́ных
Д. неўкамплектава́наму неўкамплектава́най неўкамплектава́наму неўкамплектава́ным
В. неўкамплектава́ны (неадуш.)
неўкамплектава́нага (адуш.)		 неўкамплектава́ную неўкамплектава́нае неўкамплектава́ныя (неадуш.)
неўкамплектава́ных (адуш.)
Т. неўкамплектава́ным неўкамплектава́най
неўкамплектава́наю		 неўкамплектава́ным неўкамплектава́нымі
М. неўкамплектава́ным неўкамплектава́най неўкамплектава́ным неўкамплектава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)