неаб’екты́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаб’екты́ўны |
неаб’екты́ўная |
неаб’екты́ўнае |
неаб’екты́ўныя |
| Р. |
неаб’екты́ўнага |
неаб’екты́ўнай
неаб’екты́ўнае |
неаб’екты́ўнага |
неаб’екты́ўных |
| Д. |
неаб’екты́ўнаму |
неаб’екты́ўнай |
неаб’екты́ўнаму |
неаб’екты́ўным |
| В. |
неаб’екты́ўны (неадуш.)
неаб’екты́ўнага (адуш.) |
неаб’екты́ўную |
неаб’екты́ўнае |
неаб’екты́ўныя (неадуш.)
неаб’екты́ўных (адуш.) |
| Т. |
неаб’екты́ўным |
неаб’екты́ўнай
неаб’екты́ўнаю |
неаб’екты́ўным |
неаб’екты́ўнымі |
| М. |
неаб’екты́ўным |
неаб’екты́ўнай |
неаб’екты́ўным |
неаб’екты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неабжы́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неабжы́тасць |
| Р. |
неабжы́тасці |
| Д. |
неабжы́тасці |
| В. |
неабжы́тасць |
| Т. |
неабжы́тасцю |
| М. |
неабжы́тасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неабжы́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неабжы́ты |
неабжы́тая |
неабжы́тае |
неабжы́тыя |
| Р. |
неабжы́тага |
неабжы́тай
неабжы́тае |
неабжы́тага |
неабжы́тых |
| Д. |
неабжы́таму |
неабжы́тай |
неабжы́таму |
неабжы́тым |
| В. |
неабжы́ты (неадуш.)
неабжы́тага (адуш.) |
неабжы́тую |
неабжы́тае |
неабжы́тыя (неадуш.)
неабжы́тых (адуш.) |
| Т. |
неабжы́тым |
неабжы́тай
неабжы́таю |
неабжы́тым |
неабжы́тымі |
| М. |
неабжы́тым |
неабжы́тай |
неабжы́тым |
неабжы́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неабіра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неабіра́ны |
неабіра́ная |
неабіра́нае |
неабіра́ныя |
| Р. |
неабіра́нага |
неабіра́най
неабіра́нае |
неабіра́нага |
неабіра́ных |
| Д. |
неабіра́наму |
неабіра́най |
неабіра́наму |
неабіра́ным |
| В. |
неабіра́ны (неадуш.)
неабіра́нага (адуш.) |
неабіра́ную |
неабіра́нае |
неабіра́ныя (неадуш.)
неабіра́ных (адуш.) |
| Т. |
неабіра́ным |
неабіра́най
неабіра́наю |
неабіра́ным |
неабіра́нымі |
| М. |
неабіра́ным |
неабіра́най |
неабіра́ным |
неабіра́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неабіхевіяры́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неабіхевіяры́зм |
| Р. |
неабіхевіяры́зму |
| Д. |
неабіхевіяры́зму |
| В. |
неабіхевіяры́зм |
| Т. |
неабіхевіяры́змам |
| М. |
неабіхевіяры́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
неабіхевіяры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неабіхевіяры́ст |
неабіхевіяры́сты |
| Р. |
неабіхевіяры́ста |
неабіхевіяры́стаў |
| Д. |
неабіхевіяры́сту |
неабіхевіяры́стам |
| В. |
неабіхевіяры́ста |
неабіхевіяры́стаў |
| Т. |
неабіхевіяры́стам |
неабіхевіяры́стамі |
| М. |
неабіхевіяры́сце |
неабіхевіяры́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
неабката́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неабката́ны |
неабката́ная |
неабката́нае |
неабката́ныя |
| Р. |
неабката́нага |
неабката́най
неабката́нае |
неабката́нага |
неабката́ных |
| Д. |
неабката́наму |
неабката́най |
неабката́наму |
неабката́ным |
| В. |
неабката́ны (неадуш.)
неабката́нага (адуш.) |
неабката́ную |
неабката́нае |
неабката́ныя (неадуш.)
неабката́ных (адуш.) |
| Т. |
неабката́ным |
неабката́най
неабката́наю |
неабката́ным |
неабката́нымі |
| М. |
неабката́ным |
неабката́най |
неабката́ным |
неабката́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.