неабіхевіяры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
неабіхевіяры́ст | неабіхевіяры́сты | |
неабіхевіяры́ста | неабіхевіяры́стаў | |
неабіхевіяры́сту | неабіхевіяры́стам | |
неабіхевіяры́ста | неабіхевіяры́стаў | |
неабіхевіяры́стам | неабіхевіяры́стамі | |
неабіхевіяры́сце | неабіхевіяры́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)