надасла́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
надашлю́ |
надашлё́м |
2-я ас. |
надашле́ш |
надашляце́ |
3-я ас. |
надашле́ |
надашлю́ць |
Прошлы час |
м. |
надасла́ў |
надасла́лі |
ж. |
надасла́ла |
н. |
надасла́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
надашлі́ |
надашлі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
надасла́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надасо́басны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
надасо́басны |
надасо́басная |
надасо́баснае |
надасо́басныя |
Р. |
надасо́баснага |
надасо́баснай надасо́баснае |
надасо́баснага |
надасо́басных |
Д. |
надасо́баснаму |
надасо́баснай |
надасо́баснаму |
надасо́басным |
В. |
надасо́басны (неадуш.) надасо́баснага (адуш.) |
надасо́басную |
надасо́баснае |
надасо́басныя (неадуш.) надасо́басных (адуш.) |
Т. |
надасо́басным |
надасо́баснай надасо́баснаю |
надасо́басным |
надасо́баснымі |
М. |
надасо́басным |
надасо́баснай |
надасо́басным |
надасо́басных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
надастава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
надастаю́ |
надастаё́м |
2-я ас. |
надастае́ш |
надастаяце́ |
3-я ас. |
надастае́ |
надастаю́ць |
Прошлы час |
м. |
надастава́ў |
надастава́лі |
ж. |
надастава́ла |
н. |
надастава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
надастава́й |
надастава́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
надастава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Нада́ткі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Нада́ткі |
Р. |
Нада́так Нада́ткаў |
Д. |
Нада́ткам |
В. |
Нада́ткі |
Т. |
Нада́ткамі |
М. |
Нада́тках |
надатра́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
надатра́д |
надатра́ды |
Р. |
надатра́да |
надатра́даў |
Д. |
надатра́ду |
надатра́дам |
В. |
надатра́д |
надатра́ды |
Т. |
надатра́дам |
надатра́дамі |
М. |
надатра́дзе |
надатра́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
на́даўбень
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
на́даўбень |
на́даўбні |
Р. |
на́даўбня |
на́даўбняў |
Д. |
на́даўбню |
на́даўбням |
В. |
на́даўбень |
на́даўбні |
Т. |
на́даўбнем |
на́даўбнямі |
М. |
на́даўбні |
на́даўбнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нада́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
нада́сца |
нададу́цца |
Прошлы час |
м. |
нада́ўся |
надалі́ся |
ж. |
надала́ся |
н. |
надало́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.
нада́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нада́м |
нададзі́м |
2-я ас. |
надасі́ |
надасце́ |
3-я ас. |
нада́сць |
нададу́ць |
Прошлы час |
м. |
нада́ў |
надалі́ |
ж. |
надала́ |
н. |
надало́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
нада́й |
нада́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нада́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.