на́даўбень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. на́даўбень на́даўбні
Р. на́даўбня на́даўбняў
Д. на́даўбню на́даўбням
В. на́даўбень на́даўбні
Т. на́даўбнем на́даўбнямі
М. на́даўбні на́даўбнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)