Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
аеёіоуыэюя

кля́тва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кля́тва кля́твы
Р. кля́твы кля́тваў
Д. кля́тве кля́твам
В. кля́тву кля́твы
Т. кля́твай
кля́тваю		 кля́твамі
М. кля́тве кля́твах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

клятваадсту́пнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клятваадсту́пнік клятваадсту́пнікі
Р. клятваадсту́пніка клятваадсту́пнікаў
Д. клятваадсту́пніку клятваадсту́пнікам
В. клятваадсту́пніка клятваадсту́пнікаў
Т. клятваадсту́пнікам клятваадсту́пнікамі
М. клятваадсту́пніку клятваадсту́пніках

Крыніцы: piskunou2012.

клятвапаруша́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клятвапаруша́льнік клятвапаруша́льнікі
Р. клятвапаруша́льніка клятвапаруша́льнікаў
Д. клятвапаруша́льніку клятвапаруша́льнікам
В. клятвапаруша́льніка клятвапаруша́льнікаў
Т. клятвапаруша́льнікам клятвапаруша́льнікамі
М. клятвапаруша́льніку клятвапаруша́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

клятвапаруша́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. клятвапаруша́льніца клятвапаруша́льніцы
Р. клятвапаруша́льніцы клятвапаруша́льніц
Д. клятвапаруша́льніцы клятвапаруша́льніцам
В. клятвапаруша́льніцу клятвапаруша́льніц
Т. клятвапаруша́льніцай
клятвапаруша́льніцаю		 клятвапаруша́льніцамі
М. клятвапаруша́льніцы клятвапаруша́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

клятвапаруша́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клятвапаруша́льны клятвапаруша́льная клятвапаруша́льнае клятвапаруша́льныя
Р. клятвапаруша́льнага клятвапаруша́льнай
клятвапаруша́льнае		 клятвапаруша́льнага клятвапаруша́льных
Д. клятвапаруша́льнаму клятвапаруша́льнай клятвапаруша́льнаму клятвапаруша́льным
В. клятвапаруша́льны (неадуш.)
клятвапаруша́льнага (адуш.)		 клятвапаруша́льную клятвапаруша́льнае клятвапаруша́льныя (неадуш.)
клятвапаруша́льных (адуш.)
Т. клятвапаруша́льным клятвапаруша́льнай
клятвапаруша́льнаю		 клятвапаруша́льным клятвапаруша́льнымі
М. клятвапаруша́льным клятвапаруша́льнай клятвапаруша́льным клятвапаруша́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

клятвапарушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. клятвапарушэ́нне
Р. клятвапарушэ́ння
Д. клятвапарушэ́нню
В. клятвапарушэ́нне
Т. клятвапарушэ́ннем
М. клятвапарушэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кля́твенна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
кля́твенна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

кля́твенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кля́твенны кля́твенная кля́твеннае кля́твенныя
Р. кля́твеннага кля́твеннай
кля́твеннае		 кля́твеннага кля́твенных
Д. кля́твеннаму кля́твеннай кля́твеннаму кля́твенным
В. кля́твенны (неадуш.)
кля́твеннага (адуш.)		 кля́твенную кля́твеннае кля́твенныя (неадуш.)
кля́твенных (адуш.)
Т. кля́твенным кля́твеннай
кля́твеннаю		 кля́твенным кля́твеннымі
М. кля́твенным кля́твеннай кля́твенным кля́твенных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Клятна́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Клятна́я
Р. Клятно́й
Д. Клятно́й
В. Клятну́ю
Т. Клятно́й
Клятно́ю
М. Клятно́й

Клятно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Клятно́е
Р. Клятно́га
Д. Клятно́му
В. Клятно́е
Т. Клятны́м
М. Клятны́м