клятвапарушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
клятвапарушэ́нне | |
клятвапарушэ́ння | |
клятвапарушэ́нню | |
клятвапарушэ́нне | |
клятвапарушэ́ннем | |
клятвапарушэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)