клятвапаруша́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клятвапаруша́льнік клятвапаруша́льнікі
Р. клятвапаруша́льніка клятвапаруша́льнікаў
Д. клятвапаруша́льніку клятвапаруша́льнікам
В. клятвапаруша́льніка клятвапаруша́льнікаў
Т. клятвапаруша́льнікам клятвапаруша́льнікамі
М. клятвапаруша́льніку клятвапаруша́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)