клё́ваць
‘кляваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
клё́ваю |
клё́ваем |
2-я ас. |
клё́ваеш |
клё́ваеце |
3-я ас. |
клё́вае |
клё́ваюць |
Прошлы час |
м. |
клё́ваў |
клё́валі |
ж. |
клё́вала |
н. |
клё́вала |
Загадны лад |
2-я ас. |
клё́вай |
клё́вайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
клё́ваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
клё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
клё́к |
Р. |
клё́ку |
Д. |
клё́ку |
В. |
клё́к |
Т. |
клё́кам |
М. |
клё́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клё́кат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
клё́кат |
Р. |
клё́кату |
Д. |
клё́кату |
В. |
клё́кат |
Т. |
клё́катам |
М. |
клё́каце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Клё́міна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Клё́міна |
Р. |
Клё́міна |
Д. |
Клё́міну |
В. |
Клё́міна |
Т. |
Клё́мінам |
М. |
Клё́міне |
клё́н
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
клё́н |
Р. |
клё́ну |
Д. |
клё́ну |
В. |
клё́н |
Т. |
клё́нам |
М. |
клё́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клё́н
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
клё́н |
клёны кляны́ |
Р. |
клёна |
клёнаў кляно́ў |
Д. |
клёну |
клёнам |
В. |
клё́н |
кляны́ клёны |
Т. |
клёнам |
клёнамі |
М. |
клёне |
клёнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Клё́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Клё́н |
Р. |
Клё́на |
Д. |
Клё́ну |
В. |
Клё́н |
Т. |
Клё́нам |
М. |
Клё́не |
Клё́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Клё́наўка |
Р. |
Клё́наўкі |
Д. |
Клё́наўцы |
В. |
Клё́наўку |
Т. |
Клё́наўкай Клё́наўкаю |
М. |
Клё́наўцы |
клё́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
клё́нік |
клё́нікі |
Р. |
клё́ніка |
клё́нікаў |
Д. |
клё́ніку |
клё́нікам |
В. |
клё́нік |
клё́нікі |
Т. |
клё́нікам |
клё́нікамі |
М. |
клё́ніку |
клё́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клё́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
клё́ннік |
Р. |
клё́нніку |
Д. |
клё́нніку |
В. |
клё́ннік |
Т. |
клё́ннікам |
М. |
клё́нніку |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.