Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

клё́ваць

‘кляваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. клё́ваю клё́ваем
2-я ас. клё́ваеш клё́ваеце
3-я ас. клё́вае клё́ваюць
Прошлы час
м. клё́ваў клё́валі
ж. клё́вала
н. клё́вала
Загадны лад
2-я ас. клё́вай клё́вайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час клё́ваючы

Крыніцы: piskunou2012.

клё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клё́к
Р. клё́ку
Д. клё́ку
В. клё́к
Т. клё́кам
М. клё́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

клё́кат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клё́кат
Р. клё́кату
Д. клё́кату
В. клё́кат
Т. клё́катам
М. клё́каце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Клё́міна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Клё́міна
Р. Клё́міна
Д. Клё́міну
В. Клё́міна
Т. Клё́мінам
М. Клё́міне

клё́н

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клё́н
Р. клё́ну
Д. клё́ну
В. клё́н
Т. клё́нам
М. клё́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

клё́н

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клё́н клёны
кляны́
Р. клёна клёнаў
кляно́ў
Д. клёну клёнам
В. клё́н кляны́
клёны
Т. клёнам клёнамі
М. клёне клёнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Клё́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Клё́н
Р. Клё́на
Д. Клё́ну
В. Клё́н
Т. Клё́нам
М. Клё́не

Клё́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Клё́наўка
Р. Клё́наўкі
Д. Клё́наўцы
В. Клё́наўку
Т. Клё́наўкай
Клё́наўкаю
М. Клё́наўцы

клё́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клё́нік клё́нікі
Р. клё́ніка клё́нікаў
Д. клё́ніку клё́нікам
В. клё́нік клё́нікі
Т. клё́нікам клё́нікамі
М. клё́ніку клё́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

клё́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клё́ннік
Р. клё́нніку
Д. клё́нніку
В. клё́ннік
Т. клё́ннікам
М. клё́нніку

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.