клё́ваць
‘кляваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
клё́ваю |
клё́ваем |
| 2-я ас. |
клё́ваеш |
клё́ваеце |
| 3-я ас. |
клё́вае |
клё́ваюць |
| Прошлы час |
| м. |
клё́ваў |
клё́валі |
| ж. |
клё́вала |
| н. |
клё́вала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
клё́вай |
клё́вайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
клё́ваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
клё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
клё́к |
| Р. |
клё́ку |
| Д. |
клё́ку |
| В. |
клё́к |
| Т. |
клё́кам |
| М. |
клё́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клё́кат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
клё́кат |
| Р. |
клё́кату |
| Д. |
клё́кату |
| В. |
клё́кат |
| Т. |
клё́катам |
| М. |
клё́каце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Клё́міна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Клё́міна |
| Р. |
Клё́міна |
| Д. |
Клё́міну |
| В. |
Клё́міна |
| Т. |
Клё́мінам |
| М. |
Клё́міне |
клё́н
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
клё́н |
| Р. |
клё́ну |
| Д. |
клё́ну |
| В. |
клё́н |
| Т. |
клё́нам |
| М. |
клё́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клё́н
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
клё́н |
клёны кляны́ |
| Р. |
клёна |
клёнаў кляно́ў |
| Д. |
клёну |
клёнам |
| В. |
клё́н |
кляны́ клёны |
| Т. |
клёнам |
клёнамі |
| М. |
клёне |
клёнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Клё́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Клё́н |
| Р. |
Клё́на |
| Д. |
Клё́ну |
| В. |
Клё́н |
| Т. |
Клё́нам |
| М. |
Клё́не |
Клё́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Клё́наўка |
| Р. |
Клё́наўкі |
| Д. |
Клё́наўцы |
| В. |
Клё́наўку |
| Т. |
Клё́наўкай Клё́наўкаю |
| М. |
Клё́наўцы |
клё́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
клё́нік |
клё́нікі |
| Р. |
клё́ніка |
клё́нікаў |
| Д. |
клё́ніку |
клё́нікам |
| В. |
клё́нік |
клё́нікі |
| Т. |
клё́нікам |
клё́нікамі |
| М. |
клё́ніку |
клё́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клё́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
клё́ннік |
| Р. |
клё́нніку |
| Д. |
клё́нніку |
| В. |
клё́ннік |
| Т. |
клё́ннікам |
| М. |
клё́нніку |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.