клё́н

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клё́н клёны
кляны́
Р. клёна клёнаў
кляно́ў
Д. клёну клёнам
В. клё́н кляны́
клёны
Т. клёнам клёнамі
М. клёне клёнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)