Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеіоуыэюя

зні́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зні́чуся зні́цімся
2-я ас. зні́цішся зні́ціцеся
3-я ас. зні́ціцца зні́цяцца
Прошлы час
м. зні́ціўся зні́ціліся
ж. зні́цілася
н. зні́цілася
Загадны лад
2-я ас. зні́цься зні́цьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час зні́ціўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

зні́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. зні́ч
Р. зні́чу
Д. зні́чу
В. зні́ч
Т. зні́чам
М. зні́чы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

зні́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зні́чка зні́чкі
Р. зні́чкі зні́чак
Д. зні́чцы зні́чкам
В. зні́чку зні́чкі
Т. зні́чкай
зні́чкаю		 зні́чкамі
М. зні́чцы зні́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знічы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. знічы́нка знічы́нкі
Р. знічы́нкі знічы́нак
Д. знічы́нцы знічы́нкам
В. знічы́нку знічы́нкі
Т. знічы́нкай
знічы́нкаю		 знічы́нкамі
М. знічы́нцы знічы́нках

Крыніцы: piskunou2012.

знішка́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знішка́ - -

Крыніцы: piskunou2012.

зніштажа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зніштажа́ецца зніштажа́юцца
Прошлы час
м. зніштажа́ўся зніштажа́ліся
ж. зніштажа́лася
н. зніштажа́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зніштажа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зніштажа́ю зніштажа́ем
2-я ас. зніштажа́еш зніштажа́еце
3-я ас. зніштажа́е зніштажа́юць
Прошлы час
м. зніштажа́ў зніштажа́лі
ж. зніштажа́ла
н. зніштажа́ла
Загадны лад
2-я ас. зніштажа́й зніштажа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зніштажа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зніштажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зніштажэ́нне
Р. зніштажэ́ння
Д. зніштажэ́нню
В. зніштажэ́нне
Т. зніштажэ́ннем
М. зніштажэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знішто́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знішто́жанне
Р. знішто́жання
Д. знішто́жанню
В. знішто́жанне
Т. знішто́жаннем
М. знішто́жанні

Крыніцы: piskunou2012.

знішто́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знішто́жаны знішто́жаная знішто́жанае знішто́жаныя
Р. знішто́жанага знішто́жанай
знішто́жанае		 знішто́жанага знішто́жаных
Д. знішто́жанаму знішто́жанай знішто́жанаму знішто́жаным
В. знішто́жаны (неадуш.)
знішто́жанага (адуш.)		 знішто́жаную знішто́жанае знішто́жаныя (неадуш.)
знішто́жаных (адуш.)
Т. знішто́жаным знішто́жанай
знішто́жанаю		 знішто́жаным знішто́жанымі
М. знішто́жаным знішто́жанай знішто́жаным знішто́жаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.