Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

здзіра́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	здзіра́льны	здзіра́льная	здзіра́льнае	здзіра́льныя
Р.	здзіра́льнага	здзіра́льнай здзіра́льнае	здзіра́льнага	здзіра́льных
Д.	здзіра́льнаму	здзіра́льнай	здзіра́льнаму	здзіра́льным
В.	здзіра́льны (неадуш.) здзіра́льнага (адуш.)	здзіра́льную	здзіра́льнае	здзіра́льныя (неадуш.) здзіра́льных (адуш.)
Т.	здзіра́льным	здзіра́льнай здзіра́льнаю	здзіра́льным	здзіра́льнымі
М.	здзіра́льным	здзіра́льнай	здзіра́льным	здзіра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

здзіра́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

здзіра́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	здзіра́льшчыца	здзіра́льшчыцы
Р.	здзіра́льшчыцы	здзіра́льшчыц
Д.	здзіра́льшчыцы	здзіра́льшчыцам
В.	здзіра́льшчыцу	здзіра́льшчыц
Т.	здзіра́льшчыцай здзіра́льшчыцаю	здзіра́льшчыцамі
М.	здзіра́льшчыцы	здзіра́льшчыцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

здзіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

здзіра́ўлены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	здзіра́ўлены	здзіра́ўленая	здзіра́ўленае	здзіра́ўленыя
Р.	здзіра́ўленага	здзіра́ўленай здзіра́ўленае	здзіра́ўленага	здзіра́ўленых
Д.	здзіра́ўленаму	здзіра́ўленай	здзіра́ўленаму	здзіра́ўленым
В.	здзіра́ўлены (неадуш.) здзіра́ўленага (адуш.)	здзіра́ўленую	здзіра́ўленае	здзіра́ўленыя (неадуш.) здзіра́ўленых (адуш.)
Т.	здзіра́ўленым	здзіра́ўленай здзіра́ўленаю	здзіра́ўленым	здзіра́ўленымі
М.	здзіра́ўленым	здзіра́ўленай	здзіра́ўленым	здзіра́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

здзіра́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	здзіра́ўлены	здзіра́ўленая	здзіра́ўленае	здзіра́ўленыя
Р.	здзіра́ўленага	здзіра́ўленай здзіра́ўленае	здзіра́ўленага	здзіра́ўленых
Д.	здзіра́ўленаму	здзіра́ўленай	здзіра́ўленаму	здзіра́ўленым
В.	здзіра́ўлены (неадуш.) здзіра́ўленага (адуш.)	здзіра́ўленую	здзіра́ўленае	здзіра́ўленыя (неадуш.) здзіра́ўленых (адуш.)
Т.	здзіра́ўленым	здзіра́ўленай здзіра́ўленаю	здзіра́ўленым	здзіра́ўленымі
М.	здзіра́ўленым	здзіра́ўленай	здзіра́ўленым	здзіра́ўленых

Кароткая форма: здзіра́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

здзіра́ўліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

здзіра́ўлівацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

здзіра́ўліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

здзіра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum