здзіра́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
здзіра́льшчык | здзіра́льшчыкі | |
здзіра́льшчыка | здзіра́льшчыкаў | |
здзіра́льшчыку | здзіра́льшчыкам | |
здзіра́льшчыка | здзіра́льшчыкаў | |
здзіра́льшчыкам | здзіра́льшчыкамі | |
здзіра́льшчыку | здзіра́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)