Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

друзава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	друзава́ты	друзава́тая	друзава́тае	друзава́тыя
Р.	друзава́тага	друзава́тай друзава́тае	друзава́тага	друзава́тых
Д.	друзава́таму	друзава́тай	друзава́таму	друзава́тым
В.	друзава́ты (неадуш.) друзава́тага (адуш.)	друзава́тую	друзава́тае	друзава́тыя (неадуш.) друзава́тых (адуш.)
Т.	друзава́тым	друзава́тай друзава́таю	друзава́тым	друзава́тымі
М.	друзава́тым	друзава́тай	друзава́тым	друзава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дру́завы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дру́завы	дру́завая	дру́завае	дру́завыя
Р.	дру́завага	дру́завай дру́завае	дру́завага	дру́завых
Д.	дру́заваму	дру́завай	дру́заваму	дру́завым
В.	дру́завы (неадуш.) дру́завага (адуш.)	дру́завую	дру́завае	дру́завыя (неадуш.) дру́завых (адуш.)
Т.	дру́завым	дру́завай дру́заваю	дру́завым	дру́завымі
М.	дру́завым	дру́завай	дру́завым	дру́завых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дру́зачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

друзгата́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

друзгата́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дру́згацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

дру́зіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

друзла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
друзла	-	-

дру́зласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

друзле́ць

‘станавіцца друзлым’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum