друзава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
друзава́ты |
друзава́тая |
друзава́тае |
друзава́тыя |
| Р. |
друзава́тага |
друзава́тай друзава́тае |
друзава́тага |
друзава́тых |
| Д. |
друзава́таму |
друзава́тай |
друзава́таму |
друзава́тым |
| В. |
друзава́ты (неадуш.) друзава́тага (адуш.) |
друзава́тую |
друзава́тае |
друзава́тыя (неадуш.) друзава́тых (адуш.) |
| Т. |
друзава́тым |
друзава́тай друзава́таю |
друзава́тым |
друзава́тымі |
| М. |
друзава́тым |
друзава́тай |
друзава́тым |
друзава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дру́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дру́завы |
дру́завая |
дру́завае |
дру́завыя |
| Р. |
дру́завага |
дру́завай дру́завае |
дру́завага |
дру́завых |
| Д. |
дру́заваму |
дру́завай |
дру́заваму |
дру́завым |
| В. |
дру́завы (неадуш.) дру́завага (адуш.) |
дру́завую |
дру́завае |
дру́завыя (неадуш.) дру́завых (адуш.) |
| Т. |
дру́завым |
дру́завай дру́заваю |
дру́завым |
дру́завымі |
| М. |
дру́завым |
дру́завай |
дру́завым |
дру́завых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
дру́зачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дру́зачка |
дру́зачкі |
| Р. |
дру́зачкі |
дру́зачак |
| Д. |
дру́зачцы |
дру́зачкам |
| В. |
дру́зачку |
дру́зачкі |
| Т. |
дру́зачкай дру́зачкаю |
дру́зачкамі |
| М. |
дру́зачцы |
дру́зачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
друзгата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
друзгата́нне |
| Р. |
друзгата́ння |
| Д. |
друзгата́нню |
| В. |
друзгата́нне |
| Т. |
друзгата́ннем |
| М. |
друзгата́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
друзгата́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
друзгачу́ |
друзго́чам |
| 2-я ас. |
друзго́чаш |
друзго́чаце |
| 3-я ас. |
друзго́ча |
друзго́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
друзгата́ў |
друзгата́лі |
| ж. |
друзгата́ла |
| н. |
друзгата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
друзгачы́ |
друзгачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
друзго́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дру́згацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дру́згаецца |
дру́згаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
дру́згаўся |
дру́згаліся |
| ж. |
дру́згалася |
| н. |
дру́згалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дру́згаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дру́зіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дру́зіцца |
дру́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
дру́зіўся |
дру́зіліся |
| ж. |
дру́зілася |
| н. |
дру́зілася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дру́зячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
друзла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| друзла |
- |
- |
дру́зласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дру́зласць |
| Р. |
дру́зласці |
| Д. |
дру́зласці |
| В. |
дру́зласць |
| Т. |
дру́зласцю |
| М. |
дру́зласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
друзле́ць
‘станавіцца друзлым’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
друзле́ю |
друзле́ем |
| 2-я ас. |
друзле́еш |
друзле́еце |
| 3-я ас. |
друзле́е |
друзле́юць |
| Прошлы час |
| м. |
друзле́ў |
друзле́лі |
| ж. |
друзле́ла |
| н. |
друзле́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
друзле́й |
друзле́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
друзле́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.