Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

выкана́ўчасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. выкана́ўчасць
Р. выкана́ўчасці
Д. выкана́ўчасці
В. выкана́ўчасць
Т. выкана́ўчасцю
М. выкана́ўчасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

выкана́ўча-распара́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкана́ўча-распара́дчы выкана́ўча-распара́дчая выкана́ўча-распара́дчае выкана́ўча-распара́дчыя
Р. выкана́ўча-распара́дчага выкана́ўча-распара́дчай
выкана́ўча-распара́дчае		 выкана́ўча-распара́дчага выкана́ўча-распара́дчых
Д. выкана́ўча-распара́дчаму выкана́ўча-распара́дчай выкана́ўча-распара́дчаму выкана́ўча-распара́дчым
В. выкана́ўча-распара́дчы (неадуш.)
выкана́ўча-распара́дчага (адуш.)		 выкана́ўча-распара́дчую выкана́ўча-распара́дчае выкана́ўча-распара́дчыя (неадуш.)
выкана́ўча-распара́дчых (адуш.)
Т. выкана́ўча-распара́дчым выкана́ўча-распара́дчай
выкана́ўча-распара́дчаю		 выкана́ўча-распара́дчым выкана́ўча-распара́дчымі
М. выкана́ўча-распара́дчым выкана́ўча-распара́дчай выкана́ўча-распара́дчым выкана́ўча-распара́дчых

Крыніцы: piskunou2012.

выкана́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкана́ўчы выкана́ўчая выкана́ўчае выкана́ўчыя
Р. выкана́ўчага выкана́ўчай
выкана́ўчае		 выкана́ўчага выкана́ўчых
Д. выкана́ўчаму выкана́ўчай выкана́ўчаму выкана́ўчым
В. выкана́ўчы (неадуш.)
выкана́ўчага (адуш.)		 выкана́ўчую выкана́ўчае выкана́ўчыя (неадуш.)
выкана́ўчых (адуш.)
Т. выкана́ўчым выкана́ўчай
выкана́ўчаю		 выкана́ўчым выкана́ўчымі
М. выкана́ўчым выкана́ўчай выкана́ўчым выкана́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́канаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́канаю вы́канаем
2-я ас. вы́канаеш вы́канаеце
3-я ас. вы́канае вы́канаюць
Прошлы час
м. вы́канаў вы́каналі
ж. вы́канала
н. вы́канала
Загадны лад
2-я ас. вы́канай вы́канайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́канаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выканка́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выканка́м выканка́мы
Р. выканка́ма выканка́маў
Д. выканка́му выканка́мам
В. выканка́м выканка́мы
Т. выканка́мам выканка́мамі
М. выканка́ме выканка́мах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

выканка́мавец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выканка́мавец выканка́маўцы
Р. выканка́маўца выканка́маўцаў
Д. выканка́маўцу выканка́маўцам
В. выканка́маўца выканка́маўцаў
Т. выканка́маўцам выканка́маўцамі
М. выканка́маўцу выканка́маўцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

выканка́маўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выканка́маўскі выканка́маўская выканка́маўскае выканка́маўскія
Р. выканка́маўскага выканка́маўскай
выканка́маўскае		 выканка́маўскага выканка́маўскіх
Д. выканка́маўскаму выканка́маўскай выканка́маўскаму выканка́маўскім
В. выканка́маўскі (неадуш.)
выканка́маўскага (адуш.)		 выканка́маўскую выканка́маўскае выканка́маўскія (неадуш.)
выканка́маўскіх (адуш.)
Т. выканка́маўскім выканка́маўскай
выканка́маўскаю		 выканка́маўскім выканка́маўскімі
М. выканка́маўскім выканка́маўскай выканка́маўскім выканка́маўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

вы́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вы́канне
Р. вы́кання
Д. вы́канню
В. вы́канне
Т. вы́каннем
М. вы́канні

Крыніцы: piskunou2012.

вы́каньканы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́каньканы вы́каньканая вы́каньканае вы́каньканыя
Р. вы́каньканага вы́каньканай
вы́каньканае		 вы́каньканага вы́каньканых
Д. вы́каньканаму вы́каньканай вы́каньканаму вы́каньканым
В. вы́каньканы (неадуш.)
вы́каньканага (адуш.)		 вы́каньканую вы́каньканае вы́каньканыя (неадуш.)
вы́каньканых (адуш.)
Т. вы́каньканым вы́каньканай
вы́каньканаю		 вы́каньканым вы́каньканымі
М. вы́каньканым вы́каньканай вы́каньканым вы́каньканых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вы́каньканы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́каньканы вы́каньканая вы́каньканае вы́каньканыя
Р. вы́каньканага вы́каньканай
вы́каньканае		 вы́каньканага вы́каньканых
Д. вы́каньканаму вы́каньканай вы́каньканаму вы́каньканым
В. вы́каньканы (неадуш.)
вы́каньканага (адуш.)		 вы́каньканую вы́каньканае вы́каньканыя (неадуш.)
вы́каньканых (адуш.)
Т. вы́каньканым вы́каньканай
вы́каньканаю		 вы́каньканым вы́каньканымі
М. вы́каньканым вы́каньканай вы́каньканым вы́каньканых

Кароткая форма: вы́канькана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.