атру́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атру́шаны |
атру́шаная |
атру́шанае |
атру́шаныя |
Р. |
атру́шанага |
атру́шанай атру́шанае |
атру́шанага |
атру́шаных |
Д. |
атру́шанаму |
атру́шанай |
атру́шанаму |
атру́шаным |
В. |
атру́шаны (неадуш.) атру́шанага (адуш.) |
атру́шаную |
атру́шанае |
атру́шаныя (неадуш.) атру́шаных (адуш.) |
Т. |
атру́шаным |
атру́шанай атру́шанаю |
атру́шаным |
атру́шанымі |
М. |
атру́шаным |
атру́шанай |
атру́шаным |
атру́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
атру́шваць
‘абтрасаць, атрэпваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
атру́шваю |
атру́шваем |
2-я ас. |
атру́шваеш |
атру́шваеце |
3-я ас. |
атру́швае |
атру́шваюць |
Прошлы час |
м. |
атру́шваў |
атру́швалі |
ж. |
атру́швала |
н. |
атру́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
атру́швай |
атру́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
атру́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
атру́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
атру́шка |
Р. |
атру́шкі |
Д. |
атру́шцы |
В. |
атру́шку |
Т. |
атру́шкай атру́шкаю |
М. |
атру́шцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
атрыбу́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
атрыбу́т |
атрыбу́ты |
Р. |
атрыбу́та |
атрыбу́таў |
Д. |
атрыбу́ту |
атрыбу́там |
В. |
атрыбу́т |
атрыбу́ты |
Т. |
атрыбу́там |
атрыбу́тамі |
М. |
атрыбу́це |
атрыбу́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атрыбутава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
атрыбутава́нне |
Р. |
атрыбутава́ння |
Д. |
атрыбутава́нню |
В. |
атрыбутава́нне |
Т. |
атрыбутава́ннем |
М. |
атрыбутава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
атрыбутава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атрыбутава́ны |
атрыбутава́ная |
атрыбутава́нае |
атрыбутава́ныя |
Р. |
атрыбутава́нага |
атрыбутава́най атрыбутава́нае |
атрыбутава́нага |
атрыбутава́ных |
Д. |
атрыбутава́наму |
атрыбутава́най |
атрыбутава́наму |
атрыбутава́ным |
В. |
атрыбутава́ны (неадуш.) атрыбутава́нага (адуш.) |
атрыбутава́ную |
атрыбутава́нае |
атрыбутава́ныя (неадуш.) атрыбутава́ных (адуш.) |
Т. |
атрыбутава́ным |
атрыбутава́най атрыбутава́наю |
атрыбутава́ным |
атрыбутава́нымі |
М. |
атрыбутава́ным |
атрыбутава́най |
атрыбутава́ным |
атрыбутава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
атрыбутава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атрыбутава́ны |
атрыбутава́ная |
атрыбутава́нае |
атрыбутава́ныя |
Р. |
атрыбутава́нага |
атрыбутава́най атрыбутава́нае |
атрыбутава́нага |
атрыбутава́ных |
Д. |
атрыбутава́наму |
атрыбутава́най |
атрыбутава́наму |
атрыбутава́ным |
В. |
атрыбутава́ны (неадуш.) атрыбутава́нага (адуш.) |
атрыбутава́ную |
атрыбутава́нае |
атрыбутава́ныя (неадуш.) атрыбутава́ных (адуш.) |
Т. |
атрыбутава́ным |
атрыбутава́най атрыбутава́наю |
атрыбутава́ным |
атрыбутава́нымі |
М. |
атрыбутава́ным |
атрыбутава́най |
атрыбутава́ным |
атрыбутава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
атрыбутава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
атрыбуту́ецца |
атрыбуту́юцца |
Прошлы час |
м. |
атрыбутава́ўся |
атрыбутава́ліся |
ж. |
атрыбутава́лася |
н. |
атрыбутава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
атрыбуту́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
атрыбутава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
атрыбуту́ецца |
атрыбуту́юцца |
Прошлы час |
м. |
атрыбутава́ўся |
атрыбутава́ліся |
ж. |
атрыбутава́лася |
н. |
атрыбутава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
атрыбутава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.