алгарытмізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
алгарытмізу́ю |
алгарытмізу́ем |
2-я ас. |
алгарытмізу́еш |
алгарытмізу́еце |
3-я ас. |
алгарытмізу́е |
алгарытмізу́юць |
Прошлы час |
м. |
алгарытмізава́ў |
алгарытмізава́лі |
ж. |
алгарытмізава́ла |
н. |
алгарытмізава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
алгарытмізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
алгарытміза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
алгарытміза́цыя |
Р. |
алгарытміза́цыі |
Д. |
алгарытміза́цыі |
В. |
алгарытміза́цыю |
Т. |
алгарытміза́цыяй алгарытміза́цыяю |
М. |
алгарытміза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
алгарытмі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
алгарытмі́чны |
алгарытмі́чная |
алгарытмі́чнае |
алгарытмі́чныя |
Р. |
алгарытмі́чнага |
алгарытмі́чнай алгарытмі́чнае |
алгарытмі́чнага |
алгарытмі́чных |
Д. |
алгарытмі́чнаму |
алгарытмі́чнай |
алгарытмі́чнаму |
алгарытмі́чным |
В. |
алгарытмі́чны (неадуш.) алгарытмі́чнага (адуш.) |
алгарытмі́чную |
алгарытмі́чнае |
алгарытмі́чныя (неадуш.) алгарытмі́чных (адуш.) |
Т. |
алгарытмі́чным |
алгарытмі́чнай алгарытмі́чнаю |
алгарытмі́чным |
алгарытмі́чнымі |
М. |
алгарытмі́чным |
алгарытмі́чнай |
алгарытмі́чным |
алгарытмі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
а́лгебра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
а́лгебра |
Р. |
а́лгебры |
Д. |
а́лгебры |
В. |
а́лгебру |
Т. |
а́лгебрай а́лгебраю |
М. |
а́лгебры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алгебраі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алгебраі́ст |
алгебраі́сты |
Р. |
алгебраі́ста |
алгебраі́стаў |
Д. |
алгебраі́сту |
алгебраі́стам |
В. |
алгебраі́ста |
алгебраі́стаў |
Т. |
алгебраі́стам |
алгебраі́стамі |
М. |
алгебраі́сце |
алгебраі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
алгебраі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
алгебраі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
алгебраі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
алгебраі́чны |
алгебраі́чная |
алгебраі́чнае |
алгебраі́чныя |
Р. |
алгебраі́чнага |
алгебраі́чнай алгебраі́чнае |
алгебраі́чнага |
алгебраі́чных |
Д. |
алгебраі́чнаму |
алгебраі́чнай |
алгебраі́чнаму |
алгебраі́чным |
В. |
алгебраі́чны (неадуш.) алгебраі́чнага (адуш.) |
алгебраі́чную |
алгебраі́чнае |
алгебраі́чныя (неадуш.) алгебраі́чных (адуш.) |
Т. |
алгебраі́чным |
алгебраі́чнай алгебраі́чнаю |
алгебраі́чным |
алгебраі́чнымі |
М. |
алгебраі́чным |
алгебраі́чнай |
алгебраі́чным |
алгебраі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алго́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
алго́л |
Р. |
алго́ла |
Д. |
алго́лу |
В. |
алго́л |
Т. |
алго́лам |
М. |
алго́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
але́
злучнік, злучальны
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.
але́
часціца
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.