Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

акцэ́птны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акцэ́птны	акцэ́птная	акцэ́птнае	акцэ́птныя
Р.	акцэ́птнага	акцэ́птнай акцэ́птнае	акцэ́птнага	акцэ́птных
Д.	акцэ́птнаму	акцэ́птнай	акцэ́птнаму	акцэ́птным
В.	акцэ́птны (неадуш.) акцэ́птнага (адуш.)	акцэ́птную	акцэ́птнае	акцэ́птныя (неадуш.) акцэ́птных (адуш.)
Т.	акцэ́птным	акцэ́птнай акцэ́птнаю	акцэ́птным	акцэ́птнымі
М.	акцэ́птным	акцэ́птнай	акцэ́птным	акцэ́птных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

акцэпто́ваны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012.

акцэпто́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

Кароткая форма: акцэпто́вана.

Іншыя варыянты: акцэптава́ны.

Крыніцы: krapivabr2012.

акцэпто́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

Кароткая форма: акцэпто́вана.

Іншыя варыянты: акцэптава́ны.

Крыніцы: krapivabr2012.

акцэ́пцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

акцэ́сарны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акцэ́сарны	акцэ́сарная	акцэ́сарнае	акцэ́сарныя
Р.	акцэ́сарнага	акцэ́сарнай акцэ́сарнае	акцэ́сарнага	акцэ́сарных
Д.	акцэ́сарнаму	акцэ́сарнай	акцэ́сарнаму	акцэ́сарным
В.	акцэ́сарны (неадуш.) акцэ́сарнага (адуш.)	акцэ́сарную	акцэ́сарнае	акцэ́сарныя (неадуш.) акцэ́сарных (адуш.)
Т.	акцэ́сарным	акцэ́сарнай акцэ́сарнаю	акцэ́сарным	акцэ́сарнымі
М.	акцэ́сарным	акцэ́сарнай	акцэ́сарным	акцэ́сарных

Крыніцы: piskunou2012.

акцэсі́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акцэсі́йны	акцэсі́йная	акцэсі́йнае	акцэсі́йныя
Р.	акцэсі́йнага	акцэсі́йнай акцэсі́йнае	акцэсі́йнага	акцэсі́йных
Д.	акцэсі́йнаму	акцэсі́йнай	акцэсі́йнаму	акцэсі́йным
В.	акцэсі́йны (неадуш.) акцэсі́йнага (адуш.)	акцэсі́йную	акцэсі́йнае	акцэсі́йныя (неадуш.) акцэсі́йных (адуш.)
Т.	акцэсі́йным	акцэсі́йнай акцэсі́йнаю	акцэсі́йным	акцэсі́йнымі
М.	акцэсі́йным	акцэсі́йнай	акцэсі́йным	акцэсі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

акцэ́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Акцю́бінск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

акцю́бінскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акцю́бінскі	акцю́бінская	акцю́бінскае	акцю́бінскія
Р.	акцю́бінскага	акцю́бінскай акцю́бінскае	акцю́бінскага	акцю́бінскіх
Д.	акцю́бінскаму	акцю́бінскай	акцю́бінскаму	акцю́бінскім
В.	акцю́бінскі (неадуш.) акцю́бінскага (адуш.)	акцю́бінскую	акцю́бінскае	акцю́бінскія (неадуш.) акцю́бінскіх (адуш.)
Т.	акцю́бінскім	акцю́бінскай акцю́бінскаю	акцю́бінскім	акцю́бінскімі
М.	акцю́бінскім	акцю́бінскай	акцю́бінскім	акцю́бінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum