прыго́нная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| прыго́нная | прыго́нныя | |
| прыго́ннай | прыго́нных | |
| прыго́ннай | прыго́нным | |
| прыго́нную | прыго́нных | |
| прыго́ннай прыго́ннаю |
прыго́ннымі | |
| прыго́ннай | прыго́нных |
Крыніцы:
прыго́нная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| прыго́нная | прыго́нныя | |
| прыго́ннай | прыго́нных | |
| прыго́ннай | прыго́нным | |
| прыго́нную | прыго́нных | |
| прыго́ннай прыго́ннаю |
прыго́ннымі | |
| прыго́ннай | прыго́нных |
Крыніцы:
прыго́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыго́ннік | прыго́ннікі | |
| прыго́нніка | прыго́ннікаў | |
| прыго́нніку | прыго́ннікам | |
| прыго́нніка | прыго́ннікаў | |
| прыго́ннікам | прыго́ннікамі | |
| прыго́нніку | прыго́нніках |
Крыніцы:
прыго́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыго́нніца | прыго́нніцы | |
| прыго́нніцы | прыго́нніц | |
| прыго́нніцы | прыго́нніцам | |
| прыго́нніцу | прыго́нніц | |
| прыго́нніцай прыго́нніцаю |
прыго́нніцамі | |
| прыго́нніцы | прыго́нніцах |
Крыніцы:
прыго́нніцкі
прыметнік, адносны
| прыго́нніцкі | прыго́нніцкая | прыго́нніцкае | прыго́нніцкія | |
| прыго́нніцкага | прыго́нніцкай прыго́нніцкае |
прыго́нніцкага | прыго́нніцкіх | |
| прыго́нніцкаму | прыго́нніцкай | прыго́нніцкаму | прыго́нніцкім | |
| прыго́нніцкі ( прыго́нніцкага ( |
прыго́нніцкую | прыго́нніцкае | прыго́нніцкія ( прыго́нніцкіх ( |
|
| прыго́нніцкім | прыго́нніцкай прыго́нніцкаю |
прыго́нніцкім | прыго́нніцкімі | |
| прыго́нніцкім | прыго́нніцкай | прыго́нніцкім | прыго́нніцкіх | |
Крыніцы:
прыго́нніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыго́нніцтва | |
| прыго́нніцтва | |
| прыго́нніцтву | |
| прыго́нніцтва | |
| прыго́нніцтвам | |
| прыго́нніцтве |
Крыніцы:
прыго́ннічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прыго́ннічаю | прыго́ннічаем | |
| прыго́ннічаеш | прыго́ннічаеце | |
| прыго́ннічае | прыго́ннічаюць | |
| Прошлы час | ||
| прыго́ннічаў | прыго́ннічалі | |
| прыго́ннічала | ||
| прыго́ннічала | ||
| Загадны лад | ||
| прыго́ннічай | прыго́ннічайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыго́ннічаючы | ||
Крыніцы:
прыго́нны
прыметнік, адносны
| прыго́нны | прыго́нная | прыго́ннае | прыго́нныя | |
| прыго́ннага | прыго́ннай прыго́ннае |
прыго́ннага | прыго́нных | |
| прыго́ннаму | прыго́ннай | прыго́ннаму | прыго́нным | |
| прыго́нны ( прыго́ннага ( |
прыго́нную | прыго́ннае | прыго́нныя ( прыго́нных ( |
|
| прыго́нным | прыго́ннай прыго́ннаю |
прыго́нным | прыго́ннымі | |
| прыго́нным | прыго́ннай | прыго́нным | прыго́нных | |
Крыніцы:
прыго́нны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| прыго́нны | прыго́нныя | |
| прыго́ннага | прыго́нных | |
| прыго́ннаму | прыго́нным | |
| прыго́ннага | прыго́нных | |
| прыго́нным | прыго́ннымі | |
| прыго́нным | прыго́нных |
Крыніцы:
прыго́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыго́ншчык | прыго́ншчыкі | |
| прыго́ншчыка | прыго́ншчыкаў | |
| прыго́ншчыку | прыго́ншчыкам | |
| прыго́ншчыка | прыго́ншчыкаў | |
| прыго́ншчыкам | прыго́ншчыкамі | |
| прыго́ншчыку | прыго́ншчыках |
Крыніцы:
прыго́ншчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыго́ншчына | |
| прыго́ншчыны | |
| прыго́ншчыне | |
| прыго́ншчыну | |
| прыго́ншчынай прыго́ншчынаю |
|
| прыго́ншчыне |
Крыніцы: