прыго́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыго́нніца прыго́нніцы
Р. прыго́нніцы прыго́нніц
Д. прыго́нніцы прыго́нніцам
В. прыго́нніцу прыго́нніц
Т. прыго́нніцай
прыго́нніцаю		 прыго́нніцамі
М. прыго́нніцы прыго́нніцах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)