прыго́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыго́ннік прыго́ннікі
Р. прыго́нніка прыго́ннікаў
Д. прыго́нніку прыго́ннікам
В. прыго́нніка прыго́ннікаў
Т. прыго́ннікам прыго́ннікамі
М. прыго́нніку прыго́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)