прыго́нны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| прыго́нны | прыго́нныя | |
| прыго́ннага | прыго́нных | |
| прыго́ннаму | прыго́нным | |
| прыго́ннага | прыго́нных | |
| прыго́нным | прыго́ннымі | |
| прыго́нным | прыго́нных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)