інтэграцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтэграцы́йны |
інтэграцы́йная |
інтэграцы́йнае |
інтэграцы́йныя |
| Р. |
інтэграцы́йнага |
інтэграцы́йнай інтэграцы́йнае |
інтэграцы́йнага |
інтэграцы́йных |
| Д. |
інтэграцы́йнаму |
інтэграцы́йнай |
інтэграцы́йнаму |
інтэграцы́йным |
| В. |
інтэграцы́йны (неадуш.) інтэграцы́йнага (адуш.) |
інтэграцы́йную |
інтэграцы́йнае |
інтэграцы́йныя (неадуш.) інтэграцы́йных (адуш.) |
| Т. |
інтэграцы́йным |
інтэграцы́йнай інтэграцы́йнаю |
інтэграцы́йным |
інтэграцы́йнымі |
| М. |
інтэграцы́йным |
інтэграцы́йнай |
інтэграцы́йным |
інтэграцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
інтэгра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інтэгра́цыя |
| Р. |
інтэгра́цыі |
| Д. |
інтэгра́цыі |
| В. |
інтэгра́цыю |
| Т. |
інтэгра́цыяй інтэгра́цыяю |
| М. |
інтэгра́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інтэграцыяні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інтэграцыяні́зм |
| Р. |
інтэграцыяні́зму |
| Д. |
інтэграцыяні́зму |
| В. |
інтэграцыяні́зм |
| Т. |
інтэграцыяні́змам |
| М. |
інтэграцыяні́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтэграцыяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтэграцыяні́ст |
інтэграцыяні́сты |
| Р. |
інтэграцыяні́ста |
інтэграцыяні́стаў |
| Д. |
інтэграцыяні́сту |
інтэграцыяні́стам |
| В. |
інтэграцыяні́ста |
інтэграцыяні́стаў |
| Т. |
інтэграцыяні́стам |
інтэграцыяні́стамі |
| М. |
інтэграцыяні́сце |
інтэграцыяні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтэгры́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтэгры́метр |
інтэгры́метры |
| Р. |
інтэгры́метра |
інтэгры́метраў |
| Д. |
інтэгры́метру |
інтэгры́метрам |
| В. |
інтэгры́метр |
інтэгры́метры |
| Т. |
інтэгры́метрам |
інтэгры́метрамі |
| М. |
інтэгры́метры |
інтэгры́метрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтэгуме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтэгуме́нт |
інтэгуме́нты |
| Р. |
інтэгуме́нту |
інтэгуме́нтаў |
| Д. |
інтэгуме́нту |
інтэгуме́нтам |
| В. |
інтэгуме́нт |
інтэгуме́нты |
| Т. |
інтэгуме́нтам |
інтэгуме́нтамі |
| М. |
інтэгуме́нце |
інтэгуме́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
І́нтэл
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
І́нтэл |
| Р. |
І́нтэла |
| Д. |
І́нтэлу |
| В. |
І́нтэл |
| Т. |
І́нтэлам |
| М. |
І́нтэле |
інтэле́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інтэле́кт |
| Р. |
інтэле́кту |
| Д. |
інтэле́кту |
| В. |
інтэле́кт |
| Т. |
інтэле́ктам |
| М. |
інтэле́кце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.