насяка́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
насяка́льшчыца |
насяка́льшчыцы |
Р. |
насяка́льшчыцы |
насяка́льшчыц |
Д. |
насяка́льшчыцы |
насяка́льшчыцам |
В. |
насяка́льшчыцу |
насяка́льшчыц |
Т. |
насяка́льшчыцай насяка́льшчыцаю |
насяка́льшчыцамі |
М. |
насяка́льшчыцы |
насяка́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
насяка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
насяка́нне |
Р. |
насяка́ння |
Д. |
насяка́нню |
В. |
насяка́нне |
Т. |
насяка́ннем |
М. |
насяка́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
насяка́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
насяка́ецца |
насяка́юцца |
Прошлы час |
м. |
насяка́ўся |
насяка́ліся |
ж. |
насяка́лася |
н. |
насяка́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
насяка́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
насяка́ю |
насяка́ем |
2-я ас. |
насяка́еш |
насяка́еце |
3-я ас. |
насяка́е |
насяка́юць |
Прошлы час |
м. |
насяка́ў |
насяка́лі |
ж. |
насяка́ла |
н. |
насяка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
насяка́й |
насяка́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
насяка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нася́кнуць
‘насякнуць што-небудзь і чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нася́кну |
нася́кнем |
2-я ас. |
нася́кнеш |
нася́кнеце |
3-я ас. |
нася́кне |
нася́кнуць |
Прошлы час |
м. |
нася́кнуў |
нася́кнулі |
ж. |
нася́кнула |
н. |
нася́кнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
нася́кні |
нася́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нася́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
насякомаапыле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
насякомаапыле́нне |
Р. |
насякомаапыле́ння |
Д. |
насякомаапыле́нню |
В. |
насякомаапыле́нне |
Т. |
насякомаапыле́ннем |
М. |
насякомаапыле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
насяко́мае
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
н. |
- |
Н. |
насяко́мае |
насяко́мыя |
Р. |
насяко́мага |
насяко́мых |
Д. |
насяко́маму |
насяко́мым |
В. |
насяко́мае |
насяко́мых |
Т. |
насяко́мым |
насяко́мымі |
М. |
насяко́мым |
насяко́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
насякомае́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
насякомае́дны |
насякомае́дная |
насякомае́днае |
насякомае́дныя |
Р. |
насякомае́днага |
насякомае́днай насякомае́днае |
насякомае́днага |
насякомае́дных |
Д. |
насякомае́днаму |
насякомае́днай |
насякомае́днаму |
насякомае́дным |
В. |
насякомае́дны (неадуш.) насякомае́днага (адуш.) |
насякомае́дную |
насякомае́днае |
насякомае́дныя (неадуш.) насякомае́дных (адуш.) |
Т. |
насякомае́дным |
насякомае́днай насякомае́днаю |
насякомае́дным |
насякомае́днымі |
М. |
насякомае́дным |
насякомае́днай |
насякомае́дным |
насякомае́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
насякомаўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
насякомаўло́ўнік |
насякомаўло́ўнікі |
Р. |
насякомаўло́ўніка |
насякомаўло́ўнікаў |
Д. |
насякомаўло́ўніку |
насякомаўло́ўнікам |
В. |
насякомаўло́ўнік |
насякомаўло́ўнікі |
Т. |
насякомаўло́ўнікам |
насякомаўло́ўнікамі |
М. |
насякомаўло́ўніку |
насякомаўло́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
насяле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
насяле́нне |
Р. |
насяле́ння |
Д. |
насяле́нню |
В. |
насяле́нне |
Т. |
насяле́ннем |
М. |
насяле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.