насяко́мае

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
н. -
Н. насяко́мае насяко́мыя
Р. насяко́мага насяко́мых
Д. насяко́маму насяко́мым
В. насяко́мае насяко́мых
Т. насяко́мым насяко́мымі
М. насяко́мым насяко́мых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)