дрэ́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дрэ́ўны |
дрэ́ўная |
дрэ́ўнае |
дрэ́ўныя |
Р. |
дрэ́ўнага |
дрэ́ўнай дрэ́ўнае |
дрэ́ўнага |
дрэ́ўных |
Д. |
дрэ́ўнаму |
дрэ́ўнай |
дрэ́ўнаму |
дрэ́ўным |
В. |
дрэ́ўны (неадуш.) дрэ́ўнага (адуш.) |
дрэ́ўную |
дрэ́ўнае |
дрэ́ўныя (неадуш.) дрэ́ўных (адуш.) |
Т. |
дрэ́ўным |
дрэ́ўнай дрэ́ўнаю |
дрэ́ўным |
дрэ́ўнымі |
М. |
дрэ́ўным |
дрэ́ўнай |
дрэ́ўным |
дрэ́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дрэ́ўца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дрэ́ўца |
дрэ́ўцы |
Р. |
дрэ́ўца |
дрэ́ўцаў |
Д. |
дрэ́ўцу |
дрэ́ўцам |
В. |
дрэ́ўца |
дрэ́ўцы |
Т. |
дрэ́ўцам |
дрэ́ўцамі |
М. |
дрэ́ўцы |
дрэ́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Дрэ́чаны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дрэ́чаны |
Р. |
Дрэ́чан Дрэ́чанаў |
Д. |
Дрэ́чанам |
В. |
Дрэ́чаны |
Т. |
Дрэ́чанамі |
М. |
Дрэ́чанах |