Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дрэ́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрэ́ўны дрэ́ўная дрэ́ўнае дрэ́ўныя
Р. дрэ́ўнага дрэ́ўнай
дрэ́ўнае
дрэ́ўнага дрэ́ўных
Д. дрэ́ўнаму дрэ́ўнай дрэ́ўнаму дрэ́ўным
В. дрэ́ўны (неадуш.)
дрэ́ўнага (адуш.)
дрэ́ўную дрэ́ўнае дрэ́ўныя (неадуш.)
дрэ́ўных (адуш.)
Т. дрэ́ўным дрэ́ўнай
дрэ́ўнаю
дрэ́ўным дрэ́ўнымі
М. дрэ́ўным дрэ́ўнай дрэ́ўным дрэ́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрэ́ўца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрэ́ўца дрэ́ўцы
Р. дрэ́ўца дрэ́ўцаў
Д. дрэ́ўцу дрэ́ўцам
В. дрэ́ўца дрэ́ўцы
Т. дрэ́ўцам дрэ́ўцамі
М. дрэ́ўцы дрэ́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дрэ́чаны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дрэ́чаны
Р. Дрэ́чан
Дрэ́чанаў
Д. Дрэ́чанам
В. Дрэ́чаны
Т. Дрэ́чанамі
М. Дрэ́чанах