Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́падзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вы́падзены	вы́падзеная	вы́падзенае	вы́падзеныя
Р.	вы́падзенага	вы́падзенай вы́падзенае	вы́падзенага	вы́падзеных
Д.	вы́падзенаму	вы́падзенай	вы́падзенаму	вы́падзеным
В.	вы́падзены (неадуш.) вы́падзенага (адуш.)	вы́падзеную	вы́падзенае	вы́падзеныя (неадуш.) вы́падзеных (адуш.)
Т.	вы́падзеным	вы́падзенай вы́падзенаю	вы́падзеным	вы́падзенымі
М.	вы́падзеным	вы́падзенай	вы́падзеным	вы́падзеных

Крыніцы: piskunou2012.

вы́падкам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч.	выш.	найвыш.
вы́падкам выпа́дкам	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

выпадко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
выпадко́ва	выпадко́вей	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выпадко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выпадко́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

выпадко́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	выпадко́вы	выпадко́вая	выпадко́вае	выпадко́выя
Р.	выпадко́вага	выпадко́вай выпадко́вае	выпадко́вага	выпадко́вых
Д.	выпадко́ваму	выпадко́вай	выпадко́ваму	выпадко́вым
В.	выпадко́вы (неадуш.) выпадко́вага (адуш.)	выпадко́вую	выпадко́вае	выпадко́выя (неадуш.) выпадко́вых (адуш.)
Т.	выпадко́вым	выпадко́вай выпадко́ваю	выпадко́вым	выпадко́вымі
М.	выпадко́вым	выпадко́вай	выпадко́вым	выпадко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́паены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вы́паены	вы́паеная	вы́паенае	вы́паеныя
Р.	вы́паенага	вы́паенай вы́паенае	вы́паенага	вы́паеных
Д.	вы́паенаму	вы́паенай	вы́паенаму	вы́паеным
В.	вы́паены (неадуш.) вы́паенага (адуш.)	вы́паеную	вы́паенае	вы́паеныя (неадуш.) вы́паеных (адуш.)
Т.	вы́паеным	вы́паенай вы́паенаю	вы́паеным	вы́паенымі
М.	вы́паеным	вы́паенай	вы́паеным	вы́паеных

Крыніцы: piskunou2012.

вы́паены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вы́паены	вы́паеная	вы́паенае	вы́паеныя
Р.	вы́паенага	вы́паенай вы́паенае	вы́паенага	вы́паеных
Д.	вы́паенаму	вы́паенай	вы́паенаму	вы́паеным
В.	вы́паены (неадуш.) вы́паенага (адуш.)	вы́паеную	вы́паенае	вы́паеныя (неадуш.) вы́паеных (адуш.)
Т.	вы́паеным	вы́паенай вы́паенаю	вы́паеным	вы́паенымі
М.	вы́паеным	вы́паенай	вы́паеным	вы́паеных

Кароткая форма: вы́паена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́пазаваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вы́пазаваны	вы́пазаваная	вы́пазаванае	вы́пазаваныя
Р.	вы́пазаванага	вы́пазаванай вы́пазаванае	вы́пазаванага	вы́пазаваных
Д.	вы́пазаванаму	вы́пазаванай	вы́пазаванаму	вы́пазаваным
В.	вы́пазаваны (неадуш.) вы́пазаванага (адуш.)	вы́пазаваную	вы́пазаванае	вы́пазаваныя (неадуш.) вы́пазаваных (адуш.)
Т.	вы́пазаваным	вы́пазаванай вы́пазаванаю	вы́пазаваным	вы́пазаванымі
М.	вы́пазаваным	вы́пазаванай	вы́пазаваным	вы́пазаваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вы́пазаваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вы́пазаваны	вы́пазаваная	вы́пазаванае	вы́пазаваныя
Р.	вы́пазаванага	вы́пазаванай вы́пазаванае	вы́пазаванага	вы́пазаваных
Д.	вы́пазаванаму	вы́пазаванай	вы́пазаванаму	вы́пазаваным
В.	вы́пазаваны (неадуш.) вы́пазаванага (адуш.)	вы́пазаваную	вы́пазаванае	вы́пазаваныя (неадуш.) вы́пазаваных (адуш.)
Т.	вы́пазаваным	вы́пазаванай вы́пазаванаю	вы́пазаваным	вы́пазаванымі
М.	вы́пазаваным	вы́пазаванай	вы́пазаваным	вы́пазаваных

Кароткая форма: вы́пазавана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Verbum