вы́нятка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́нятка вы́няткі
Р. вы́няткі вы́нятак
Д. вы́нятцы вы́няткам
В. вы́нятку вы́няткі
Т. вы́няткай
вы́няткаю		 вы́няткамі
М. вы́нятцы вы́нятках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)