вы́нятка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́нятка | вы́няткі | |
| вы́няткі | вы́нятак | |
| вы́нятцы | вы́няткам | |
| вы́нятку | вы́няткі | |
| вы́няткай вы́няткаю |
вы́няткамі | |
| вы́нятцы | вы́нятках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)