Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

па́нус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. па́нус
Р. па́нусу
Д. па́нусу
В. па́нус
Т. па́нусам
М. па́нусе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пану́ючы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пану́ючы пану́ючая пану́ючае пану́ючыя
Р. пану́ючага пану́ючай
пану́ючае
пану́ючага пану́ючых
Д. пану́ючаму пану́ючай пану́ючаму пану́ючым
В. пану́ючы (неадуш.) пану́ючую пану́ючае пану́ючыя (неадуш.)
Т. пану́ючым пану́ючай
пану́ючаю
пану́ючым пану́ючымі
М. пану́ючым пану́ючай пану́ючым пану́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пану́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пану́ючы пану́ючая пану́ючае пану́ючыя
Р. пану́ючага пану́ючай
пану́ючае
пану́ючага пану́ючых
Д. пану́ючаму пану́ючай пану́ючаму пану́ючым
В. пану́ючы (неадуш.) пану́ючую пану́ючае пану́ючыя (неадуш.)
Т. пану́ючым пану́ючай
пану́ючаю
пану́ючым пану́ючымі
М. пану́ючым пану́ючай пану́ючым пану́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пану́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пану́ючы пану́ючая пану́ючае пану́ючыя
Р. пану́ючага пану́ючай
пану́ючае
пану́ючага пану́ючых
Д. пану́ючаму пану́ючай пану́ючаму пану́ючым
В. пану́ючы (неадуш.) пану́ючую пану́ючае пану́ючыя (неадуш.)
Т. пану́ючым пану́ючай
пану́ючаю
пану́ючым пану́ючымі
М. пану́ючым пану́ючай пану́ючым пану́ючых

Кароткая форма: пану́юча.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

панфі́лавец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. панфі́лавец панфі́лаўцы
Р. панфі́лаўца панфі́лаўцаў
Д. панфі́лаўцу панфі́лаўцам
В. панфі́лаўца панфі́лаўцаў
Т. панфі́лаўцам панфі́лаўцамі
М. панфі́лаўцу панфі́лаўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Панфі́лаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Панфі́лаўшчына
Р. Панфі́лаўшчыны
Д. Панфі́лаўшчыне
В. Панфі́лаўшчыну
Т. Панфі́лаўшчынай
Панфі́лаўшчынаю
М. Панфі́лаўшчыне

панхраматыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. панхраматыза́цыя
Р. панхраматыза́цыі
Д. панхраматыза́цыі
В. панхраматыза́цыю
Т. панхраматыза́цыяй
панхраматыза́цыяю
М. панхраматыза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

панхраматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. панхраматы́чны панхраматы́чная панхраматы́чнае панхраматы́чныя
Р. панхраматы́чнага панхраматы́чнай
панхраматы́чнае
панхраматы́чнага панхраматы́чных
Д. панхраматы́чнаму панхраматы́чнай панхраматы́чнаму панхраматы́чным
В. панхраматы́чны (неадуш.)
панхраматы́чнага (адуш.)
панхраматы́чную панхраматы́чнае панхраматы́чныя (неадуш.)
панхраматы́чных (адуш.)
Т. панхраматы́чным панхраматы́чнай
панхраматы́чнаю
панхраматы́чным панхраматы́чнымі
М. панхраматы́чным панхраматы́чнай панхраматы́чным панхраматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

панца́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. панца́к
Р. панцаку́
Д. панцаку́
В. панца́к
Т. панцако́м
М. панцаку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

панцако́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. панцако́вы панцако́вая панцако́вае панцако́выя
Р. панцако́вага панцако́вай
панцако́вае
панцако́вага панцако́вых
Д. панцако́ваму панцако́вай панцако́ваму панцако́вым
В. панцако́вы (неадуш.)
панцако́вага (адуш.)
панцако́вую панцако́вае панцако́выя (неадуш.)
панцако́вых (адуш.)
Т. панцако́вым панцако́вай
панцако́ваю
панцако́вым панцако́вымі
М. панцако́вым панцако́вай панцако́вым панцако́вых

Крыніцы: piskunou2012.