Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
аоуыэ

Трашча́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Трашча́ны
Р. Трашча́н
Трашча́наў
Д. Трашча́нам
В. Трашча́ны
Т. Трашча́намі
М. Трашча́нах

трашча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трашчу́ трашчы́м
2-я ас. трашчы́ш трашчыце́
3-я ас. трашчы́ць трашча́ць
Прошлы час
м. трашча́ў трашча́лі
ж. трашча́ла
н. трашча́ла
Загадны лад
2-я ас. трашчы́ трашчы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трашчо́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трашчо́тачны трашчо́тачная трашчо́тачнае трашчо́тачныя
Р. трашчо́тачнага трашчо́тачнай
трашчо́тачнае		 трашчо́тачнага трашчо́тачных
Д. трашчо́тачнаму трашчо́тачнай трашчо́тачнаму трашчо́тачным
В. трашчо́тачны (неадуш.)
трашчо́тачнага (адуш.)		 трашчо́тачную трашчо́тачнае трашчо́тачныя (неадуш.)
трашчо́тачных (адуш.)
Т. трашчо́тачным трашчо́тачнай
трашчо́тачнаю		 трашчо́тачным трашчо́тачнымі
М. трашчо́тачным трашчо́тачнай трашчо́тачным трашчо́тачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трашчо́тка

‘пра жанчыну’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трашчо́тка трашчо́ткі
Р. трашчо́ткі трашчо́так
Д. трашчо́тцы трашчо́ткам
В. трашчо́тку трашчо́так
Т. трашчо́ткай
трашчо́ткаю		 трашчо́ткамі
М. трашчо́тцы трашчо́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трашчо́тка

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трашчо́тка трашчо́ткі
Р. трашчо́ткі трашчо́так
Д. трашчо́тцы трашчо́ткам
В. трашчо́тку трашчо́ткі
Т. трашчо́ткай
трашчо́ткаю		 трашчо́ткамі
М. трашчо́тцы трашчо́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Трашчы́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Трашчы́чы
Р. Трашчы́ч
Трашчы́чаў
Д. Трашчы́чам
В. Трашчы́чы
Т. Трашчы́чамі
М. Трашчы́чах

трашчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трашчэ́нне
Р. трашчэ́ння
Д. трашчэ́нню
В. трашчэ́нне
Т. трашчэ́ннем
М. трашчэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трашчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трашчу́ трашчы́м
2-я ас. трашчы́ш трашчыце́
3-я ас. трашчы́ць трашча́ць
Прошлы час
м. трашчэ́ў трашчэ́лі
ж. трашчэ́ла
н. трашчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. трашчы́ трашчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час трашчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

траю́радны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. траю́радны траю́радная траю́раднае траю́радныя
Р. траю́раднага траю́раднай
траю́раднае		 траю́раднага траю́радных
Д. траю́раднаму траю́раднай траю́раднаму траю́радным
В. траю́радны (неадуш.)
траю́раднага (адуш.)		 траю́радную траю́раднае траю́радныя (неадуш.)
траю́радных (адуш.)
Т. траю́радным траю́раднай
траю́раднаю		 траю́радным траю́раднымі
М. траю́радным траю́раднай траю́радным траю́радных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

траяжэ́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траяжэ́нец траяжэ́нцы
Р. траяжэ́нца траяжэ́нцаў
Д. траяжэ́нцу траяжэ́нцам
В. траяжэ́нца траяжэ́нцаў
Т. траяжэ́нцам траяжэ́нцамі
М. траяжэ́нцу траяжэ́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.